Οι προλεταριοι δεν εχουν πατριδα
οσο η πατριδα ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ προλεταριους

Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

ΤΟ ΒΗΜΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΤΑΚΟ!!!

ΝΑ ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ

Η στήλη της Πανδώρας του Βήματος συγκρίνει τον Μίκη Θεοδωράκη με τον Παττακό για τις θέσεις του στο "Μακεδονικό".

ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ...

"Χρειαζόταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος για αυτή τη δουλειά! Κάποιος ασυνήθιστα ταλαντούχος, ώστε να καταφέρει να συνθέσει όλη την περιρρέουσα συνωμοσιολογία των καφενείων σε ένα κείμενο.

Ο συγγραφέας τού εν λόγω κειμένου διαπιστώνει ότι «η κολοσσιαία πολεμική μηχανή (σ.σ.: των ΗΠΑ) έχει ήδη μπει μπροστά, με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της» και ότι «ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι, κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας». Μέσα στο κλίμα αυτό εκδηλώνεται «οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ» εναντίον της Ελλάδας, ενώ προετοιμάζεται «το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας». Την ίδια στιγμή «η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται να γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτά τα σχέδια των ΗΠΑ και γι΄ αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία». Αλλά ο συγγραφέας τούς προειδοποιεί ότι «μπορεί να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χορεία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία, τη Σερβία, αλλά και τη Βουλγαρία, που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες». Καταλήγει δε προτείνοντας επιστροφή στο εμπάργκο και «ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά».

Ωστόσο δεν συγχύζομαι.

Εντυπωσιάζομαι μάλλον με την ειρωνεία, καθώς αυτή πρέπει να είναι η πρώτη φορά όπου ο Στυλιανός Παττακός θα συμφωνεί με τον Μίκη Θεοδωράκη...


ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Η ΦΛΥΑΡΙΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ!


"Ομολογώ, ότι πίεσα υπερβολικά τον εαυτό μου να ακούσει μέχρι το τέλος το λόγο του Τσίπρα. Είμαι 48 χρόνια (από τα 16 μου) στο αριστερό κίνημα. Τέτοιες αρλούμπες, φλύαρες, ασυνάρτητες και σύνθετες σοφιστείες πρώτη φορά άκουσα. Ούτε ένας ξεπεσμένος κεντρώος δεν θα μίλαγε έτσι: Τόσο άχρωμα, τόσο άγευστα, τόσο αφυδατωμένα, τόσο φροντισμένα ηλίθια. Και ο Αβραμόπουλος ακόμα που πήγε κι αυτός να κατασκευάσει το κόμμα-εικόνα, ήταν πιο «πολιτικός». Τα ίδια ακριβώς με τον Τσίπρα έλεγε, αλλά πιο συγκροτημένα. Σε ένα μόνο διέφερε ο Τσίπρας: Αυτός στις ίδιες σοφιστείες και φλύαρες ηθικολογίες κόλλαγε την ετικέτα της «αριστεράς», της «ριζοσπαστικής αριστεράς»!!!

Σε μια απλή ετικέτα διαφέρει ο Τσίπρας από τις καθεστωτικές δυνάμεις. Ο λόγος του ούτε γεύση αριστερή δεν είχε!!!Ακόμα και σαν λέξεις ο «καπιταλισμός», ο «σοσιαλισμός» κ.λπ, ήταν εξαφανισμένες από τον «αριστερό» Τσίπρα. Από αυτή την άποψη βρίσκεται πιο πίσω και από το σημερινό ΠΑΣΟΚ!!! Η διαφορά; Η απάτη του ΠΑΣΟΚ δοκιμάστηκε στην πράξη.Η απάτη του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα πιο αποκρουστική) έχει το προνόμιο του περιθωρίου...

Για πρώτη φορά στην ιστορία θα γίνει ένας «αρχηγός», αριστερού υποτίθεται κόμματος, που θα είναι τόσο θεωρητικά και πολιτικά ανεπαρκής. Θα στερείται στοιχειώδους θεωρητικής γνώσης, ανύπαρκτος πολιτικά, με μόνες «αγωνιστικές» εμπειρίες την απουσία εμπειριών. Για πρώτη φορά στην αριστερή ιστορία γίνεται αρχηγός ενός κόμματος ένα ΤΙΠΟΤΑ. Ένας άνθρωπος που ούτε στοιχειωδώς δεν αποκαλύπτει, ούτε κρίνει τη λειτουργία της εκμετάλλευσης, αλλά θέτει το όλο ζήτημα ηθικολογκικά, αχαλίνωτα ηθικολογικά: Μια διαδικασία ολοκληρωτικού αποχρωματισμού της σκέψης!!!Αυτός είναι ο λόγος του νεοταξικού σκοταδισμού: του νέου "αριστερού" Μεσαίωνα!!!Αυτός ο πλαστικός άνθρωπος, πλαστικές «ιδέες» ξερνούσε: «χρησμούς» για «θέαμα» χωρίς κανένα περιεχόμενο. Επένδυε τις καραμπινάτες βλακείες του και ανυπόφορες σοφιστείες του με την ίδια γλοιώδη ηθικολογία που έχει αναπτυχθεί από τη σήψη και διαφθορά. Στηλίτευε τα συμπτώματα της σήψης, αλλά οι κοινωνικές εστίες της σήψης μένανε στο απυρόβλητο. Σήκωνε την γροθιά του εναντίον των οικονομικών δυναστών και «νταβατζήδων» (αυτό που κάνουν όλοι, και πιο επιθετικά ο Καρατζαφέρης) αλλά το σύστημα που γεννάει το κέρδος και τους δυνάστες έμεινε στο απυρόβλητο. Γιʼ αυτό και η λέξη «καπιταλισμός» είχε καταργηθεί από το λεξιλόγιό του. «Ντρεπόταν» αυτός ο σιδερωμένος νέος «αριστερός ηγέτης» να τον καταγγείλει ακόμα και φραστικά.ΕΤΣΙ μιλούσε με σοφίσματα και επιδιδόταν σε αλχημείες.

Ακούστε δύο καραμπινάτες ηλιθιότητες:

ΠΡΩΤΗ: Δεν υπάρχει μόνο κρίση του δικομματισμού, αλλά και του εργαλείου»!!! Χρησμός που δεν εξηγεί ποιο είναι το εργαλείο. Προφανώς το πολιτικό σύστημα. Κοινότοπη διαπίστωση!!! Γιατί βρίσκεται σε κρίση το «πολιτικό σύστημα», ΚΑΜΙΑ εξήγηση. Δηλαδή η πολιτική κρίση είναι μετέωρη, δεν αντανακλά την κοινωνική κρίση, το αδιέξοδο ενός οικονομικού συστήματος σε παρακμή: Του καπιταλισμού!!! ΟΧΙ! Γιʼ αυτόν τον «αριστερό» δεν είναι το καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει τα φαινόμενα της σήψης και παρακμής…

ΔΕΥΤΕΡΗ: Μιας λοιπόν και ο καπιταλισμός δεν φταίει, ο Τσίπρας οδηγείται στο δεύτερο σόφισμα: «Φταίνε οι σχέσεις κράτους και πολιτικής»!!! Ναι καλά ακούσατε: αυτή την αρλούμπα ξεστόμισε ο «ριζοσπάστης αριστερός», Τσίπρας!!!

Αγωνίζεται, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, μας το είπε κι αυτό, να ανατρέψει τις δοσμένες σχέσεις κράτους και πολιτικής, να απαλλάξει το κράτος από την υποταγή του στο μεγάλο κεφάλαιο!!!

Ο Καρατζαφέρης, λέει, ακριβώς τα ίδια πράγματα. Απλώς αυτός αντιλαμβάνεται πιο καλά το ρόλο του κράτους, ότι είναι το «εργαλείο» της πολιτικής, και ζητάει «ισχυρό κράτος» για να χτυπήσει το κεφάλαιο!!!

Το τι είναι το κράτος και μάλιστα σήμερα στην υπερεθνική ιμπεριαλιστική εποχή δεν μας εξήγησε ο Τσίπρας. Τι θα μπορούσε βεβαίως να πει ένας θεωρητικά αδαής και πολιτικά αναλφάβητος.Δεν μας είπε όμως και πώς συγκεκριμένα θα το κατορθώσει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ. Η απάντηση και εδώ ήταν ένας «χρησμός»: Με την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της αριστεράς. Φυσικά κι εδώ έπρεπε να μας εξηγήσει το γιατί η αριστερά του Ανδρέα, η οποία ήταν παρασάγγες πιο επαναστατική από την «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα καταλυτικά ηγεμονική, όχι μόνο δεν κατάφερε αυτές τις «ανατροπές», αλλά γέννησε το έκτρωμα Σημίτη και τον Τσίπρα: Το υπό-έκτρωμα…

Ο νέος, λοιπόν, «αρχηγός» της «ριζοσπαστικής αριστεράς» δεν έδωσε τίποτα:

ΟΥΤΕ ιδεολογικές θέσεις.

ΟΥΤΕ πρόγραμμα

ΟΥΤΕ καν μια αριστερή πολιτική και οργανωτική πλατφόρμα.

ΜΟΝΟ πολιτικούς χρησμούς, φλυαρίες σοφισμάτων, ρητορικές καταναλωτικές «ατάκες», η φλυαρία του... τίποτα!"

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ-WATCH http://syriza-watch.blogspot.com/

Η «Αριστερά» του κ.Τσίπρα


Ρωτήθηκε χτες ο κ. Αλέξης Τσίπρας ποια η γνώμη του για την Αριστερά κατά την περίοδο 1943 - 1949. Και, εκτός των άλλων, απάντησε:

«Η Αριστερά αποποιήθηκε την εξουσία γιατί έτσι της επέβαλε το διεθνές καθοδηγητικό κέντρο και λίγο αργότερα τη διεκδίκησε πάλι, με πολύ δυσμενέστερους όρους, επίσης επειδή το ήθελε το καθοδηγητικό κέντρο».

Για να σταθεί κανείς στη δήλωση του κ. Τσίπρα θα πρέπει να τη «μεταφράσει». Πράγμα καθόλου δύσκολο αφού, πέραν των ιδιαίτερων διατυπώσεων, η προπαγάνδα του αναθεωρητισμού και του ΠΑΣΟΚισμού προβάλλει ατόφια. Ο κ. Τσίπρας αναμηρυκάζει τη γνωστή «ανανεωτική» ρητορική, ότι το 1945 το ΚΚΕ και η Αριστερά πήγαν στη Συμφωνία της Βάρκιζας γιατί έτσι τους διέταξε η Σοβιετική Ενωση και ότι το ΚΚΕ και η Αριστερά ξαναπήραν τα όπλα το 1946 γιατί έτσι τους ξαναδιέταξε η Σοβιετική Ενωση...

Το πρώτο που θα θέλαμε να παρατηρήσουμε σχετικά είναι πως όταν μιλάει ο οποιοσδήποτε για μια τόσο σημαντική περίοδο της Ιστορίας οφείλει να είναι σοβαρός. Οι «ιστορικές» αποτιμήσεις καφενειακού τύπου καλό είναι να αποφεύγονται, ειδικά μάλιστα όταν ο επίδοξος ιστοριοδίφης διεκδικεί και την ηγεσία ενός κόμματος. Το αίτημα της σοβαρότητας στην προσέγγιση των ιστορικών ζητημάτων ισχύει ακόμα κι όταν το κόμμα αυτό είναι ο ΣΥΝ.

Δεύτερον, η υπόθεση της Αριστεράς σε αυτό τον τόπο είναι ποτισμένη με τόσο αίμα που είναι τουλάχιστον απρέπεια οι άκαπνοι του «εναλλακτικού λάιφ στάιλ» να εμφανίζουν τους άλλους, εκείνους δηλαδή που πήραν τα βουνά, που λευτέρωσαν την Ελλάδα, που στήθηκαν μπροστά στα αποσπάσματα και που σύρθηκαν στις εξορίες, περίπου σαν ...ενεργούμενα!

Από κει και πέρα, ο κ. Τσίπρας και όσοι τον προωθούν στην ηγεσία του ΣΥΝ, ακόμα κι αν ντρέπονται να ρωτήσουν κάποιον παλιότερο, ας μπουν στον κόπο να διαβάσουν. Θα μάθουν ότι στο τηλεγράφημα της 19ης του Μάη 1944 του τότε υπουργού των Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, Ιντεν, προς τον πρωθυπουργό Τσόρτσιλ, ανάμεσα στα άλλα έγραφε:

«Εχει πολύ μεγάλη πολιτική σημασία να μην επιτραπεί στο ΕΑΜ να καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα τη στιγμή που θα αποχωρήσουν οι Γερμανοί. Το μόνο μέτρο που θα είχε αποφασιστική σημασία θα ήταν η έγκαιρη άφιξη βρετανικών δυνάμεων. Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορούν να επιλεγούν τώρα οι αναγκαίες βρετανικές δυνάμεις έτσι ώστε να μπορούν να σταλούν στην Ελλάδα αμέσως μόλις φανεί ότι αποχωρούν οι Γερμανοί».

Στο επόμενο κεφάλαιο της διαδικασίας αυτομόρφωσής τους, ο κ. Τσίπρας και οι ΣΥΝ αυτώ θα μάθουν κι άλλα. Οπως για την εκτέλεση του λαού της Αθήνας στις 3 και 4 του Δεκέμβρη στο Σύνταγμα (κάτι θα έχουν ακούσει). Και επίσης θα δουν (θέλουν - δε θέλουν) ότι το μόνο «καθοδηγητικό κέντρο» που έδρασε τότε στην Ελλάδα μαζί με τα εγχώρια όργανά του (Γεώργιος Παπανδρέου, Αγγελος Εβερτ, Χίτες και ταγματασφαλίτες) ήταν ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός.

Σε αυτή την ηρωική μάχη που έδωσαν τότε το ΚΚΕ, η ΕΑΜική Αριστερά και ο λαός απέναντι στον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό και στην ξένη επέμβαση, ηττήθηκαν. Αλλά γι' αυτό το ιμπεριαλιστικό «καθοδηγητικό κέντρο» ο κ. Τσίπρας δεν αναφέρει τίποτα...

Τα παραπάνω είναι αρκετά να εξηγήσουν στον καθένα (εκτός αν «καθοδηγείται» από την ανίατη νόσο της αντιΚουΚουΕδίλας) και το γεγονός ότι τις υπογραφές που έβαλαν οι Εγγλέζοι και τα όργανά τους στις Συμφωνίες Λιβάνου - Καζέρτας - Βάρκιζας τις καταπάτησαν κατά τον πιο ωμό τρόπο.

«Με αυτό - όπως σημείωνε ο Χαρ. Φλωράκης - δε σημαίνει ότι δικαιώνεται ιστορικά η συμμετοχή του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στις συμφωνίες αυτές. Απλώς - συνέχιζε - θέλουμε να υπογραμμίσουμε την προσήλωση της μιας πλευράς στη συμφιλίωση και ομαλότητα και της άλλης στην παραβίαση αυτών των συμφωνιών».

Αυτά για μέχρι τη Βάρκιζα...

Οταν οι φερέλπιδες της Κουμουνδούρου ολοκληρώσουν το μάθημα αυτομόρφωσής τους σε σχέση με το Δεκέμβρη και την πορεία προς τη Βάρκιζα, μπορούν να εντρυφήσουν ακόμα βαθύτερα στο εγγλέζικο «καθοδηγητικό κέντρο» καθώς και στη διαδρομή μέχρι να παραδώσει τη σκυτάλη στο επόμενο «καθοδηγητικό κέντρο». Μιλάμε για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό - ούτε γι' αυτό το «καθοδηγητικό κέντρο» λέει τίποτα ο κ. Τσίπρας - που ανέλαβε δράση αφού πρώτα οι γερμανοτσολιάδες του χτες επιδόθηκαν σε ένα όργιο μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας σ' όλη τη χώρα.
Μιλάμε για την περίοδο που σύμφωνα με το υπόμνημα του ΔΣΕ προς την Εξεταστική Επιτροπή του ΟΗΕ, με ημερομηνία 14/3/1947, στην Ελλάδα και σε 16 νομούς μόνο της χώρας, είχαν μετά τη Βάρκιζα συμβεί τα εξής:

Επιδρομές και λεηλασίες σε 16 πόλεις και 624 χωριά. Δολοφονίες: 1.059. Βασανισμοί: 9.809. Φυλακίσεις: 10.397. Εξορίες: 2.426. Εκπατρισμοί: 474. Βιασμοί: 211.

Οσο για τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ίδιοι οι απεσταλμένοι του ΟΗΕ από τις 12.2.1945 που άρχισε να ισχύει η Συμφωνία της Βάρκιζας μέχρι και τις εκλογές (31.3.1946) η τρομοκρατία που επέβαλαν σε ολόκληρη τη χώρα οι βρετανικές αρχές κατοχής και οι ντόπιοι συνεργάτες τους εκφράστηκε ως εξής: Συλλήψεις 85.000 πολιτών, δολοφονίες 2.289 ανδρών και γυναικών. Ανάλογοι είναι οι βασανισμοί, οι λεηλασίες, οι βιασμοί και οι καταστροφές σπιτιών και καταστημάτων.

Αυτά ήταν που «καθοδήγησαν» το ΚΚΕ, την Αριστερά και το λαό να ξαναπάρουν τα όπλα το '46. Ο κ. Τσίπρας δείχνει να έχει άλλη άποψη. Την άποψη της «Αριστεράς» που εκπροσωπεί...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

«... ή κόκκινη από ζωή, ή κόκκινη από θάνατο... »


Οι «ξενοκίνητοι» που - κατά τον Τσίπρα - βγήκαν στο βουνό, γιατί τους έδωσε εντολή το διεθνές κέντρο που τους καθοδηγούσε...


Τι να πρωτοθαυμάσεις και με τι να οργιστείς;
Οτι επίσημα δηλώνουν πως το 1968 και το 1991 έπαιξαν το ίδιο παιχνίδι, την απόπειρα να διαλύσουν το ΚΚΕ; Οτι σήμερα αυτό που εμφανίζουν ως «αριστερά» είναι μια ακόμα απόπειρα να πάρουν τη ρεβάνς για το ...1946 που δεν τους βγήκε;
Οτι αυτός που πλασάρεται σα «νέο» παπαγαλίζει στην πιο αισχρή του εκδοχή το παλιό; `Η, την απόδειξη ότι για να γίνεις ηγέτης της «Αριστεράς» που αποδέχεται το σύστημα πρέπει να ξεβρακωθείς κανονικότατα;
60 χρόνια μετά, έρχεται ο «χωρίς τσίπα» να βεβαιώσει ότι το ΚΚΕ - που το ονομάζει «αριστερά» - ήταν «ξενοκίνητο»! Κι αυτό είναι το λιγότερο. Σε 27 λέξεις, όχι μόνο πετάει στα σκουπίδια το μεγαλείο του ΚΚΕ και την αντίσταση που ενέπνευσε η παρουσία και η δράση του, αλλά αθωώνει και τους δοσίλογους και το όργιο της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, που οδήγησε χιλιάδες αγωνιστές να αρνηθούν τις αλυσίδες και να πάρουν τα όπλα.
Στην περίπτωσή του, δεν ισχύει το «δεν ήξερε; δε διάβαζε;». Γιατί, ίσα ίσα, επειδή πέρασε από καλό φροντιστήριο, μολογάει αυτό που χρειάζεται για να πάρει το στέμμα. Πρέπει να δηλώσει δημόσια και το κάνει από το κατάλληλο έντυπο, στο κατάλληλο κοινό, ότι η χαροτρομάρα που έζησε η αστική τάξη με την ύπαρξη και δράση του ΚΚΕ, όπως εκφράστηκε και μέσα από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, δεν ήταν τίποτα άλλο από αποτέλεσμα μιας ξενικής εντολής!
Γι' αυτό, λοιπόν, κατά τον Τσίπρα, βγήκαν στο βουνό χιλιάδες αγωνιστές. Γι' αυτό έδωσαν τη ζωή τους. Γι' αυτό η αστική τάξη που είδε το χάρο με τα μάτια της χρειάστηκε την αμερικάνικη επέμβαση, τις ναπάλμ, τις εκτελέσεις, τα 27 χρόνια παρανομίας του ΚΚΕ.
Κύριε «δίχως Τσίπα», ως «Αριστερά» πράγματι δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι δεν καταφέρατε 60 χρόνια να διαλύσετε το ΚΚΕ. Κι εμείς ως ΚΚΕ πράγματι δεν ξεχνάμε ούτε σταγόνα αίμα.
Οσο ισχυρό δεκανίκι κι αν γίνετε για τους αστούς, μια - και αδιαίρετη από το σύστημα που υπηρετείτε - είναι η προοπτική σας...
Η ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών - για την οποία τόσο πασχίζετε να μη συμβεί - θα έρθει και θα 'ναι μέρα μεσημέρι!

Ασχετο: Διαβάζεις τον κάθε θεομπαίχτη και σου μιλάει για «άγιο πνεύμα» και τρελαίνεσαι. Οπως γελοίο είναι επίσης να σου λένε ότι θα βρεθούν αυτοί που δωροδοκήθηκαν το 1992, όταν οι Γερμανοί ψάχνουν μόνο μετά το 2000, γιατί μόνο τότε άλλαξε στο γερμανικό νόμο το ποσοστό που η εταιρεία είχε δικαίωμα να δίνει για εξαγορές...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Σερβία:Μήνυμα Κοστούνιτσα


"Οι διαδηλώσεις στη Σερβία θα συνεχιστούν μέχρι να ακυρωθούν οι αναγνωρίσεις του Κοσόβου ως ανεξάρτητου κράτους από τις δυτικές χώρες",
τόνισε ο πρωθυπουργός,Βόισλαβ Κοστούνιτσα.
Ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξομάλυνση με τις δυτικές χώρες, αν δεν ακυρώσουν την αναγνώριση της παράνομης ανεξαρτησίας του Κοσόβου".
Για έβδομη ημέρα συνεχίστηκαν τη Δευτέρα οι διαδηλώσεις στο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου όπου κατοικεί η σερβική μειονότητα.
Τραυματίστηκαν 18 Κοσσοβάροι αστυνομικοί, από επίθεση 150 πρώην εφέδρων Σέρβων στρατιωτών, στα σύνορα με τη Σερβία.
Για την πλήρη υποστήριξη της Μόσχας προς τη Σερβία όσον αφορά το θέμα του Κοσόβου διαβεβαίωσε τη Δευτέρα ο Νμίτρι Μεντβέντεφ, ο θεωρούμενος διάδοχος του Βλαντιμίρ Πούτιν στην προεδρία της Ρωσίας.
"Θεωρούμε ότι η Σερβία είναι ένα κράτος με δικαιοδοσία σε ολόκληρο το έδαφος της", δήλωσε ο Μεντβέντεφ. "Θα μείνουμε σταθεροί σ αυτή τη θέση" πρόσθεσε, μετά τη συνάντηση του με τον πρόεδρο κ. Τάντιτς και τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Κοστούνιτσα.
Σημειώνεται ότι το εθνικό συμβούλιο ασφαλείας της Σερβίας που συνεδριάζει την Τρίτη θα ασχοληθεί με τα επεισόδια της διαδήλωσης της περασμένης Παρασκευής στο Βελιγράδι, που οδήγησαν στην πυρπόληση της πρεσβείας των ΗΠΑ και σε επιθέσεις κατά
Αξιωματούχοι ανέφεραν ότι ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς επιμένει στη διεξαγωγή εξονυχιστικής έρευνας για τα επεισόδια.
Στο Συμβούλιο ασφαλείας μετέχουν ο πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, και οι αρχηγοί του στρατού, της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών.


Πηγή:Σκάι

Σχόλιο:Οι ΗΠΑ κατάφεραν δύο πράγματα στην περίπτωση ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου που τα πέτυχαν και με την εισβολή στο Ιράκ.

Να ακυρώσουν τον ΟΗΕ και να διχάσουν την ΕΕ.

Οι απώλειες της «μάχης» των Σκοπίων


Για 2.500 χρόνια και.. η Μακεδονία είναι ελληνική. Οι κάτοικοί της μιλάνε ελληνικά, έχουν ελληνικό πολιτισμό, και το κυριότερο έχουν φυλετική συνείδηση ότι ανήκουν στο ελληνικό έθνος.Η Μακεδονία και οι Μακεδόνες μέχρι σήμερα είναι κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας, όπως οι Κρήτες, οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Θηβαίοι, οι Ηπειρώτες, οι Πόντιοι, αλλά και τόσοι άλλοι Έλληνες.Η συνείδηση ενός έθνους και η ταυτότητά του είναι η ιστορία του. Για την ιστορία του και τον πολιτισμό του σεβόμαστε κάθε λαό και τον εκτιμάμε.Ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας θέλουν σήμερα με το έτσι θέλω να κλέψουν το κρατίδιο των σκοπίων και αυτοί που το υποστηρίζουν παρασκηνιακά.
Σχεδόν όλες οι συζητήσεις που γίνονται είναι για το όνομα και πολλές φορές υποβαθμίζεται το πραγματικό πρόβλημα που υπάρχει.
Το όλο ζήτημα δεν είναι απλώς το όνομα. Είναι το τι συμβολίζει το όνομα και δεδηλωμένες προθέσεις του κράτους των σκοπίων για κλοπή της ελληνικής Ιστορίας και ταυτότητας, αλλά και για τις διεκδικήσεις τους για αλύτρωτες πατρίδες. Δηλαδή, τη σημερινή ελληνική περιοχή της Μακεδονίας.Εάν ενδώσουμε στις πιέσεις των ΗΠΑ και αποδεχτούμε τις θέσεις ή μέρος των θέσεων των σκοπίων, έχετε σκεφτεί το πόσο αλλάζουν ορισμένα πράγματα;

1.Η ιστορία του Ελληνισμού θα τελειώσει στη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. Μετά κατακτάται από τους «Μακεδόνες».
2.Οι σκλαβωμένοι πια Έλληνες έγιναν μισθοφορικός στρατός για να βοηθήσουν τον Μ.Αλέξανδρο να καταλάβει τον τότε γνωστό κόσμο!
3.Οι ελληνιστικοί χρόνοι που ακολουθούν θα πρέπει να μετονομαστούν σε «μακεδονικούς», με ό,τι επακόλουθα θα υπάρξουν.
4.Ο Μ. Αλέξανδρος, ο Φίλιππος, ο Αριστοτέλης και άλλοι σπουδαίοι πρόγονοί μας δεν θα είναι Έλληνες, αλλά κατακτητές των Ελλήνων.
5.Ο Μακεδονικός Αγώνας για τη σωτηρία των Ελλήνων θα είναι κατακτητικός πόλεμος των Ελλήνων, όπως και αυτός του 1912-13.
6.Οι Έλληνες θα γίνουμε οι «σφαγείς» λαών των Βαλκανίων και ιμπεριαλιστές, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε υποστεί τα πάνδεινα και έχουμε ποτίσει με μαρτυρικό αίμα την κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Εάν υποκύψουμε στις πιέσεις των σκοπίων, πως θα απολογηθούμε στην Ιστορία και στους προγόνους μας;
Θα πούμε ένα απλό «συγνώμη»;
Συγνώμη γιατί δεν υπερασπιστήκαμε τον Ελληνισμό, την ιστορία του, την ταυτότητά του;
Θα πούμε ένα απλό συγνώμη γιατί δεν σταθήκαμε ισάξιοι των προγόνων μας, που έδωσαν τη ζωή τους εδώ και χιλιάδες χρόνια για να υπάρχει Ελλάδα;

Παρμενίων Λιβανίδης

Πηγή:presstime

Επιστολή Μ. Θεοδωράκη γαι τα Εθνικά Θέματα


ΕΠΙΣΤΟΛΗ Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της ακόμα και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά της εντολές της. Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος νέοι υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα. Μετά θα έρθει η σειρά των "ατάκτων" της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο την "Μεγάλη Αλβανία" ξεκινώντας από το Κόσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UCK. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για την χώρα μας, μερικοί "επιστήμονες" επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της "Μεγάλης Αλβανίας" την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα με την δικαιολογία ότι ανήκει στην Αλβανική Τσαμουριά απ' όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες. Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανόφωνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη. Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας, με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και την Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία. Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των ΗΠΑ και γι' αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία. Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως, τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση της φιλοαλβανικής τακτικής οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση. Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία τη Σερβία αλλά και την Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Έτσι γυρίζοντας σε 'μας τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική. Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από τις όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες και αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους και γι' αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο. Εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους παίρνοντας όρκους ότι από εδώ και στο εξής θα ήμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους, όμως αφού το παιχνίδι είναι έτσι και αλλιώς για εμάς χαμένο τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς και εμείς. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μας μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας, γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της Διεθνούς Κοινότητας του ΟΗΕ δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας, και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω την μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ήπειρο. Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας υβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας. Ας κλείσουμε τα σύνορα ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες. Και θα παραμείνουμε Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον. Μίκης Θεοδωράκης

Η άνω επιστολή δημοσιοποιήθηκε κατά την διάρκεια της εκπομπής του Λάκη Λαζόπουλου, Αλ Τσαντίρι Νιούς, εχθές Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008.

Blog σημαίνει δικαίωμα στο πλημμέλημα;


Για να μην τρελαθούμε: αν στήσεις ένα μπλογκ δεν έκανες δα και τίποτα το σπουδαίον.
Ούτε η Βουλή σε ανακήρυξε άξιο της πατρίδος, ούτε λευτέρωσες το Τομπρούκ από τους Γερμανούς, ούτε ο πλανήτης σου χρωστάει δανεικά.Απλά έφτιαξες κάτι λιγότερο από website στο τζάμπα και ανεβάζεις ό,τι σου κατέβει.Ωραία μέχρι εδώ.
Τα προβλήματα αρχίζουν αν είσαι λιγουλάκι τρολ και αρχίζεις και εκβιάζεις «σκάστα μου για να σκάσω» (σπανιότατο αυτό) ή αν είσαι απλά τρόμπας και θάβεις κόσμο επειδή το διασκεδάζεις (συχνότατο).Όσο κι αν φαντάζει παράδοξο υπάρχουν ψυχοπαθητικές προσωπικότητες που διέπονται και ταλανίζονται από τόσα πολλά συμπλέγματα που μπορούν να καταστήσουν ζάπλουτους όποιους ψυχοθεραπευτές ασχοληθούν με εκείνους.
Αυτοί, που είναι σχεδόν αναρίθμητοι, αποτελούν το μέγα πρόβλημα.
Τρομπάρει ο τρόμπας την τραμπαρίφα του, σκέφτεται πόσο πολύ μισεί τον κόσμο που γεννήθηκε με τέτοια μούτρα και μυαλά και δώστου να παίρνουν φωτιά τα πληκτρολόγια με ύβρεις, φαντασιώσεις ανείπωτες, σενάρια του πεντάφραγκου κ.λπ.
Μόλις αρχίζει να νιώθει βαριά την σκιά του Νόμου στο σβέρκο του σκούζει και μιλάει για τους «μπλόγκερς». Συγγνώμη παιδιά, ρωτήσατε όσους έχουν μπλογκ αν νιώθουν «μπλόγκερς»; Ο ένας νιώθει μοναξιά, ο άλλος καούρα από τα σουβλάκια, ο παράλλος απλά Ολυμπιακός.Μέχρι σήμερα δεν έχει τύχει να γνωρίσω άνθρωπο που να νιώθει «μπλόγκερ» και να αυτοσυστήνεται ούτως.Δηλαδή, αν ισχύει η λογική «μπλόγκερ αγαπάει μπλόγκερ επειδή είναι μπλόγκερ» τότε όλοι οι Σέρβοι μπλόγκερς πρέπει να γουστάρουν με τα χίλια την Μαντλίν Ολμπράιτ - όταν η τελευταία ανοίξει μπλογκ.
Τέλος πάντων. Ας μην κομίσουμε άλλες γλαύκες στη Βόρεια Ντακότα.Μπλογκ σημαίνει δημοσιοποίηση των σκέψεων, εκτιμήσεων και πληροφοριών.
Όχι δικαίωμα στο πλημμέλημα.

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Σε οποιονδήποτε μπορεί να ενφιαφέρει


Ίδού αγαπητοί κύριοι τι έχουν αναρτήσει εντός του καταστήματος τα καταστήματα Carrefour.Αυτή η ταμπέλα βρίσκεται στο κεντρικό ταμείο του καταστήματος Carrefour Αλίμου.Την βλέπουν όλοι οι υπάλληλοι (όχι οι πελάτες βέβαια). Πιθανότατα να υπάρχει ακόμα εκεί. Αν την έχουν αφαιρέσει,είναι γιατί πλέον είναι απόλυτα γνωστό στους υπαλλήλους ότι πρέπει να συμπεριφέρονται έτσι... !!!

Επίσης, η Carrefour πρόκειται να λειτουργήσει ιδιόκτητο τραπεζικό δίκτυο εντός των καταστημάτων της. Όπως ακριβώς έχει κάνει με το ταξιδιωτικό πρακτορείο, τις εκδόσεις πιστωτικών καρτών και δανείων αλλά και πολλά άλλα καταστήματα..... Αυτές είναι οι "παραγωγικές" επενδύνσεις που γίνονται στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό. Πιθανότατα να είναι και αυτές που μας αξίζουν....

Τελικά η Carrefour ΠΡΑΓΜΑΤΙ σκέφτεται σαν πελάτης.
Σαν κουτός πελάτης.
Ακριβώς όπως τον θέλει.

Ευτυχώς που δεν νίκησε η επανάστασή μας!


Ο Λεωνίδας Κύρκος σε μια συνέντευξη - ανακεφαλαίωση της 50χρονης πολιτικής του πορείας θυμάται, μετανιώνει, εξομολογείται
Του Αλεξη Παπαχελα

Ο Λεωνίδας Κύρκος σφράγισε με τον πολιτικό του λόγο τη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Η συμμετοχή του στην πολιτική ζωή ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1940. Πέρασε από φυλακές, τόπους εξορίας, διηύθυνε την «ΑΥΓΗ» και εκπροσώπησε την ΕΔΑ στο Κοινοβούλιο. Ανθρωπος ήπιων τόνων ηγήθηκε μετά το 1974 της «φιλοευρωπαϊκής» Αριστεράς, η οποία δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει υπολογίσιμη πολιτική δύναμη με όρους εξουσίας, αλλά διέθετε μεγάλη επιρροή στη διανόηση και τη νεολαία. Ο Κύρκος μιλάει στη συνέντευξή του για την προσωπική σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου από τα χρόνια πριν από την Κατοχή, τις μυστικές επαφές κατά τη δεκαετία του 1960 και ιδιαίτερα την περίοδο της αποστασίας αλλά και τη φάση της μεγάλης αντιπαλότητος, η οποία έφτασε στην κορύφωσή της με την παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο το 1989. Ο Κύρκος ομολογεί, για πρώτη φορά, δημόσια πως θα έπρεπε να έχει αντιταχθεί στην παραπομπή λόγω της προσωπικής του σχέσης, αλλά και επειδή δεν υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις για την ενοχή του Παπανδρέου. Ο βετεράνος πολιτικός απαντά ακόμη στο ερώτημα «γιατί δεν μπόρεσε ποτέ να μεταφράσει την προσωπική του ακτινοβολία σε πολιτική ισχύ». Εξηγεί πως είχε πάντοτε μια απέχθεια στις ακρότητες και τις κάθετες αντιπαραθέσεις, οι οποίες όμως απέκτησαν πρωταρχικό ρόλο στη μεταπολιτευτική σκηνή. «Γιατί δεν επικράτησε η δική μας γραμμή;» ρωτάει μόνος του και απαντά: «Σε αυτό δεν έχει ακόμη απαντήσει η Ιστορία, ίσως γιατί ο λαός θέλει τις αδιαλλαξίες, θέλει το εμείς και εσείς.»

Ο Κύρκος θυμάται ακόμη τα πρώτα του χρόνια στο ΚΚΕ και το πώς αντιμετώπιζε τότε με δέος την ηγεσία του κόμματος. Σε μια απάντηση, που μόνο η συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών στον πολιτικό στίβο θα επέτρεπε, εξομολογείται πως «με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, ένα γελοίο άνθρωπο που είδα από κοντά και κατάλαβα πόσο γελοίος ήταν». Ο Κύρκος αναφέρεται, τέλος, με ιδιαίτερη συγκίνηση στα όσα τράβηξε ο πατέρας του λόγω των δικών του περιπετειών με την Αριστερά, καθώς από διαπρεπής αστός πολιτικός της προπολεμικής περιόδου βρέθηκε εξόριστος στη Μακρόνησο.

Προσωπική σχέση χρόνων με τον Ανδρέα Παπανδρέου

- Τον Ανδρέα τον είχατε γνωρίσει πριν από την Κατοχή;

- Τον είχα γνωρίσει, ναι. Ηταν άνθρωπος του σπιτιού μας. Ερχόταν, τρώγαμε παρέα, τον έβλεπα, τον θαύμαζα, ήταν κι έξι χρόνια μεγαλύτερός μου στο σχολείο. Εγώ ήμουν στην πρώτη Γυμνασίου, αυτός ήταν στην έκτη. Ενας ζωηρός άνθρωπος και μέλος της συντροφιάς, όπου ήταν και ο αδελφός μου ο Τάκης, με τον οποίο συνδεόταν πάρα, πάρα πολύ.

- Ηταν συνδεδεμένοι και οι γονείς σας; Ο Γεώργιος Παπανδρέου με τον πατέρα σας;

- Ηταν. Ηταν μια ανταγωνιστική σχέση. Βλέπονταν συχνά με τον γέρο τον Παπανδρέου. Είχαν κοινές δραστηριότητες στα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας, επρόκειτο να κάνουν μια εκδήλωση μαζί, ο γέρος ο Παπανδρέου τον γέλασε τον πατέρα μου και την έκανε την εκδήλωση μόνος του, και γι' αυτό δεν του το χάρισε ο μπαρμπα-Μιχάλης (Kύρκος), διακόπηκε η πολύ στενή αυτή σχέση και επαναλήφθηκε χρόνια ύστερα, οπότε και πήγαινε ο μπαρμπα-Μιχάλης επάνω στο Καστρί και τον έβλεπε. Υπάρχει κι ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο. Μια μέρα, ήμουν πια αρκετά μεγάλος, τον ρωτούσα τι έγινε μπαρμπα-Μιχάλη, επάνω στο Καστρί και μου λέει, κουβεντιάσαμε πολλά και διάφορα και μου είπε μια στιγμή ο Γεώργιος -έτσι τον έλεγε- Μιχάλη, Μιχαλάκη σε μακαρίζω. Του λέει, τι έχω εγώ που δεν το έχεις εσύ και με μακαρίζεις; Λέει, σε μακαρίζω γιατί έχεις τρία λαμπρά παιδιά, τα οποία πιστεύουν σε κάτι και παλεύουν γι' αυτό. Ο δικός μου, δεν πιστεύει σε τίποτα. (γελάει).

Ο νέος παράγοντας

- Πότε τον ξαναβλέπετε;

- Η πρώτη μας συνάντηση έγινε ύστερα από την περιπέτειά του με το υπουργείο Τύπου, όταν ήλθε σε σύγκρουση με τους Αμερικανούς. Κάτι ανακάτεψε με τη CIA, δεν θυμάμαι ακριβώς, και ο Γ. Παπανδρέου τον απομάκρυνε από το υπουργείο. Τότε πήγα να τον δω, να τον καλωσορίσω και στο μεταξύ είχε γεννηθεί το ερώτημα πώς αντιμετωπίζει η ΕΔΑ αυτόν τον νέο παράγοντα, ο οποίος ήρθε με κεντροαριστερές ιδέες, ανοιχτός στον διάλογο, αρνητικός απέναντι σε πολλές πλευρές της πολιτικής του πατέρα του. Τι ήταν αυτό, ήταν ένας ενδεχόμενος κίνδυνος ή ήταν μια δυνατότητα συμμαχίας; Σε αυτό το ερώτημα σκόνταψα. Και πρέπει να πω ότι εγώ με όλη μου τη δύναμη και την επιρροή τάχτηκα υπέρ των καλών σχέσεων με τον νέο παράγοντα. Να μην πάμε σε πολεμική, να μην ανακατώσουμε ότι ο Ανδρέας ήταν ο μέγας απών στη διάρκεια της Κατοχής, αλλά να κοιτάξουμε να δημιουργήσουμε φιλικές σχέσεις αποβλέποντας στο μέλλον. Αυτή η πολιτική με πολλή δυσκολία πέρασε. Και μου το καταλόγισαν εκ των υστέρων.

- Πώς ήταν αυτή η πρώτη συνάντηση ύστερα από τόσα χρόνια;

- Ε, καταλαβαίνεις, φιλική, συναισθηματική. Θυμηθήκαμε πολλά και διάφορα που μας ένωναν, θυμηθήκαμε τα φαγητά της κυρα-Γιαννούλας της μάνας μου, της κυρα- Σοφίας της μάνας του, την αγάπη που είχε στον Τάκη, γιατί είχε μια ιδιαίτερη αγάπη στον Τάκη, τελείως ιδιαίτερη. Ηταν μια εγκάρδια συνάντηση, που δεν είχε συνέχεια. Δεν συζητήσαμε πολιτικά, πού πάει, πού το βλέπει. Αργότερα, και στον βαθμό που πύκνωναν τα νέφη με τους αποστάτες, βρεθήκαμε να συμπλέουμε. Νομίζω η ασφάλεια ήταν ήδη στα ίχνη μας. Προσπαθούσε να δει αν γίνονται συναντήσεις και τι περιεχόμενο έχουν.

- Βλέπατε παράλληλα και τον Μητσοτάκη;

- Οχι, αυτόν τον έβλεπε ο Αντώνης Μπριλλάκης. Ο Μπριλλάκης είχε τις σχέσεις με τον Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν άψογος εκείνη την εποχή. Είχε πάει στο εξωτερικό, είχε δει την ηγεσία του ΚΚΕ έξω και αυτό είχε εκτιμηθεί ιδιαίτερα.

Μόνιμη γραμμή επικοινωνίας

- Με τον Ανδρέα υπήρξε συζήτηση για συνεργασία;

- Εκείνα τα χρόνια όχι. Υστερότερα εγώ έθεσα το ζήτημα ότι, ξέρεις Ανδρέα καλό είναι να εγκαταστήσουμε μια μόνιμη γραμμή επικοινωνίας, και πρέπει να βλεπόμαστε και συχνότερα, διότι πηγαίνουμε προς τις ξέρες, να ξέρουμε πού θα βρεθούμε, σου προτείνω λοιπόν να ορίσεις έναν αντιπρόσωπο και όρισε τον Αντώνη τον Λιβάνη, κι εγώ όρισα τον Γιάννη τον Μιχαλόπουλο, τον Ωρίωνα, Ηταν άνθρωποι απόλυτης εμπιστοσύνης και των δυο μας. Ορίσαμε να βλεπόμαστε κάθε τόσο στο σπίτι του Αντώνη του Στρατή, που ήταν ο πολιτικός του σύμβουλος εκεί στην πλατεία Κολιάτσου. Αυτό λειτούργησε για ένα διάστημα, χωρίς να δώσει ιδιαίτερους καρπούς. Δεν μπορώ να πω ότι επηρεάζαμε σε τίποτα τον Ανδρέα ή είχαμε βάλει μπροστά κάποιο σχέδιο συνάντησης ευρύτερης. Ο Ανδρέας σχεδίαζε τα δικά του και μας κρατούσε εμάς απέξω. Προφανώς, μας ήθελε σαν μια δύναμη ενίσχυσης αλλά πάντα υπό τον δικό του έλεγχο.

- Εσύ είχες την αίσθηση ότι κάποια στιγμή έκοψε τις πολλές επαφές από φόβο ή από πίεση;

- Είχα πάντα το αίσθημα ότι κρατούσε μια φοβερή επιφύλαξη. Πουθενά δεν έκανε μια κίνηση φιλική, σε κάτι που του εισηγούμουνα, π.χ. να πει, ναι βρε Λεωνίδα ας το δούμε και ας το φτιάξουμε μαζί. Πουθενά, σε καμία περίπτωση, και αυτό με έκανε να αρχίσω να κουμπώνομαι απέναντί του.

Η επίθεση του Ανδρέα στη Βουλή

- Με τον Καραμανλή μετά το 1974 διατηρούσατε σχέσεις;

- Οχι, δεν είχα καμία σχέση με τον Καραμανλή. Με τον Καραμανλή είχα μερικές συναντήσεις όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και σε μια από τις συναντήσεις αυτές μου είπε το αμίμητο, κ. Κύρκο εσύ εμμένεις στην άποψή σου; Του λέω, εμμένω. Ε, κι εγώ σου λέω ότι θα αποτύχεις, και θα αποτύχεις γιατί είσαι σε λάθος χρόνο, σε λάθος τόπο και σε λάθος κόμμα. (γελάει). Ετσι κ. Πρόεδρε, κατηγορηματικά, χωρίς να αφήνετε ένα παραθυράκι; Κανένα -λέει- δεν αφήνω, σου προσβλέπω ότι αυτό θα είναι το τέλος σου. Την θυμάμαι την κουβέντα σαν τώρα.

- Ο Ανδρέας αποκατέστησε κάποια επαφή μετά τη Μεταπολίτευση;

- Καμία. Ο Ανδρέας δεν έκανε καμία φιλική χειρονομία προς εμάς, καμία απολύτως. Και μάλιστα, μπορώ να πω ότι η στάση του ήταν πολύ φιλική προς το ΚΚΕ και ενισχυτική του ΚΚΕ και τελείως αρνητική προς εμάς.

- Εσείς πώς το έχετε εξηγήσει αυτό;

- Το εξηγώ, από μεν κομματική άποψη ότι διέβλεπε σε εμάς τον κίνδυνο, ότι θα κινούμασταν σε έναν χώρο περίπου, στον οποίο ήθελε απολύτως να ηγεμονεύσει, τι είναι αυτοί τώρα, ο σοσιαλισμός με δημοκρατία τα νοθεύει. Καλύτερα λοιπόν να κρατήσουμε τις αποστάσεις και να τους κοπανήσουμε όσο μπορούμε.

- Οταν γίνεται πια πρωθυπουργός πάλι, δεν υπάρχει καμία σχέση;

- Καμία. Καμία. Ωσπου φτάνουμε σε εκείνο το αποκορύφωμα της εχθρότητας πια μέσα στην Βουλή. Μας είπε ότι «εσείς είστε άνθρωποι των σαλονιών», και όχι μόνο αυτό, αλλά εμπόδισε και τον Γιάννη τον Αλευρά να μου επιτρέψει να ζητήσω κάποια εξήγηση. Χάλασα τον κόσμο εκείνο το βράδυ, μόνο το παπούτσι μου δεν έβγαλα α λα Χρουτσώφ και το έχω μετανιώσει, για να αξιώσω να πάρω τον λόγο και να ζητήσω μια εξήγηση. Δεν μου δόθηκε καμία απολύτως εξήγηση. Ο Αλευράς κάνοντας κατάχρηση του κανονισμού απευθύνθηκε στην πλειοψηφία της Βουλής, τι νομίζετε, υπάρχει προσωπικό θέμα; Και η αγελαία πλειοψηφία της Βουλής απεφάνθη ότι δεν υπάρχει προσωπικό θέμα. Κι έτσι με φίμωσαν χωρίς να μπορώ να πάρω μια απάντηση, να θέσω ένα ερώτημα.

Η δικτατορία και το Πολυτεχνείο

- Τον κίνδυνο δικτατορίας πότε τον αντιλαμβάνεστε πρώτη φορά;

- Τον κίνδυνο της δικτατορίας μπορώ να πω ότι είμαι από τους πρώτους που τον διαισθάνθηκα. Εγραψα μάλιστα κι ένα άρθρο στην Επιθεώρηση της Ελληνικής Αριστεράς, την Ελληνική Αριστερά που λέει για ένα πλατύ αντιδικτατορικό μέτωπο, κι εκεί μέσα έκανα την επισήμανση ότι εδώ αβγαταίνει ο κίνδυνος της δικτατορίας και εδώ πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας και τα μέτρα μας είναι κυρίως εκείνο, το τούτο και το άλλο, και κυρίως η ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων. Σε αυτό είχε βοηθήσει πάρα, πάρα πολύ ο στρατηγός ο Ιορδανίδης, ο πρώτος που επισήμανε τον κίνδυνο της χούντας. Είχε προηγηθεί ο Ηλίας Ηλιού, ο οποίος από το βήμα της Βουλής κατήγγειλε τον υπεύθυνο της χούντας τον Παπαδόπουλο, με εκείνο το γελοίο το σαμποτάζ του Εβρου και ο Ηλίας το είχε επισημάνει, πολύ σωστά, πολύ καίρια, αλλά ήταν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

- Η σοβιετική πρεσβεία δεν σας είχε ειδοποιήσει, δεν ήξερε τίποτα;

- Οχι, νομίζω πως είχε μεσάνυχτα η σοβιετική πρεσβεία. Από ό,τι ξέρω εγώ τουλάχιστον, δεν μας είχε ειδοποιήσει για τίποτα απολύτως. Φοβάμαι πως δεν είχε καμία πληροφόρηση.

- Το 1973 είχατε εκφράσει την άποψη πως η Αριστερά έπρεπε να εκμεταλλευθεί τα ανοίγματα του Σπύρου Μαρκεζίνη;

- Και εξακολουθώ να το πιστεύω. Χωρίς τα ανοίγματα του Μαρκεζίνη το Πολυτεχνείο ήταν αδιανόητο και υποστήριζα ότι στις εκλογές, όπου ο πολίτης θα είναι ο ίδιος υποχρεωμένος να συγκρουστεί με την δικτατορία, ήταν μια ευκαιρία να τεθεί σε κίνηση ο λαϊκός παράγοντας, ο οποίος έμεινε ακίνητος όταν έγινε η Μεταπολίτευση. Η Μεταπολίτευση έγινε απόντος του λαού.

- Είχατε αντιληφθεί την έκταση του Πολυτεχνείου και πού πήγαινε το πράγμα;

- Στην αρχή όχι, αλλά στην πορεία το συνειδητοποιήσαμε όλοι μαζί. Ημασταν αντίθετοι συνολικά στα αναρχικά συνθήματα και προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε μέσα στο Πολυτεχνείο ότι δεν ήταν αυτή η γραμμή που θα μπορούσε να είναι παραγωγική. Το θέμα ήταν κάτω η χούντα και όχι, κάτω ο καπιταλισμός, κάτω το κράτος και οι ανοησίες, οι οποίες διατυπώνονταν από τους αναρχικούς μέσα στο Πολυτεχνείο. Και τελικά επικράτησε αυτή η πολιτική.

Συγγνώμη, έπρεπε να πω όχι στην παραπομπή του Ανδρέα

- Στο '89 πώς φτάνουμε; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πάντα είχα.

- Στο '89 φτάνουμε υπό την επίδραση της ομοβροντίας του Τύπου, όπου οι πάντες μιλούν για σκάνδαλα, μιλούν για συγκεκριμένα αυτά και εκείνα κ.λπ., εμείς αποφύγαμε να πάρουμε θέση στο ζήτημα, γιατί δεν θέλαμε να εμπλακούμε στην υπόθεση των σκανδάλων, δεν είχαμε εξάλλου εμείς οι ίδιοι στοιχεία. Αλλά, όταν οι πάντες μιλούσαν για σκάνδαλα, ήταν σκάνδαλο να μη μιλήσουμε εμείς. Το λάθος μας είναι ότι δεχτήκαμε και εμείς την ύπαρξη αποχρώντων λόγων και ενδείξεων και δεν εμβαθύναμε στο να ζητήσουμε πραγματικά, αντικειμενικά στοιχεία.

Μας παρέσυρε ο Τύπος

- Με την απόσταση του χρόνου και την ψυχραιμία πιστεύετε ότι σας παρέσυρε σε αυτό το θέμα η προσωπική αντιπαλότητα με τον Ανδρέα και ο τρόπος που σας είχε φερθεί;

- Ψυχολογικά κρίνοντας το πράγμα, νομίζω ναι. Πολιτικά κρίνοντας, νομίζω ότι μας παρέσυρε η ομοβροντία του Τύπου, η ομοφωνία του Τύπου. Δεν υπήρχε καμία φωνή διαφορετική στο θέμα αυτό. Από τις εφημερίδες που υποστήριζαν φανατικά την κυβέρνηση έως τις εφημερίδες που την αντιπολιτεύονταν, ένα ήταν το μοτίβο: εδώ υπάρχουν σκάνδαλα. Και βλέποντας εκ των υστέρων τα πράγματα και τη συνέχεια των σκανδάλων και σήμερα, πιστεύω ότι εκείνη ήταν μια αφετηρία, μας επηρέασε πάρα πολύ το μόνο αποδεδειγμένο σκάνδαλο, το σκάνδαλο με τον Κουτσόγιωργα, περίπου τα 3.000 δολάρια που μας είπε τότε ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν. Ηταν αρκετά αυτά; Δεν ήταν. Ηταν όμως οπωσδήποτε μια ένδειξη ότι υπήρχε σκάνδαλο και η δικαιολογία του Κουτσόγιωργα ήταν σχεδόν ωμή, ότι χρειάστηκαν ως σπουδαστικό συνάλλαγμα για τον γιο μου. Τι λες βρε αδελφέ, 3.000 δολάρια που πήρες από μια αμφισβητούμενη πηγή, τη στιγμή που εδώ πέρα χιλιάδες γονιοί αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν κάποιο δολάριο να στείλουν στα παιδιά τους. Αυτή η απόλυτη ταύτιση του Ανδρέα με τον Κουτσόγιωργα, που ήταν μια αμφισβητούμενη προσωπικότητα, για τον οποίο είχε πάντως δεσμούς πέραν των φιλικών, δικηγόρος του σε όλες τις υποθέσεις του κ.λπ., τον επηρέασε σε σημαντικό βαθμό και ήταν το μόνο αντικειμενικό στοιχείο που είχαμε στα χέρια μας.

Ο σχηματισμός οικουμενικής

- Θυμάστε τη συνάντηση, όπου καταλήξατε στη συμφωνία με τον Μητσοτάκη για τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης;

- Τη θυμάμαι, ήταν στο σπίτι του, τότε με τα περίφημα ντολμαδάκια της Μαρίκας. Δεν είχε τίποτα το μυστηριώδες αυτή η συνάντηση και τα ντολμαδάκια ήταν απλώς όπως απόψε βρέθηκαν εδώ πέρα αυτά τα λιγοστά τερψιλαρύγγια, εκεί η Μαρίκα έβγαλε κάτι ντολμαδάκια και το ανήγαγε η «Αυριανή» σε μείζον θέμα. Θυμάμαι τη συνάντηση. Δεν είπαμε τίποτα ιδιαίτερο, είπαμε περίπου τι θα λένε οι προγραμματικές δηλώσεις και αυτές ήταν δημόσιο κείμενο, παρουσιάστηκαν την επόμενη μέρα από τον Τζαννή Τζαννετάκη.

- Ο Ανδρέας προσπάθησε πάλι σε αυτή την περίοδο να έρθει σε κάποια επαφή μαζί σας;

- Καμία. Καμία απολύτως. Εγώ είδα τον Γιώργο Παπανδρέου μια-δυο φορές, κάναμε μια συζήτηση, πού οδηγεί αυτή η κατάσταση, πώς μπορεί να αποφευχθεί η συνέχεια των κακών σχέσεων, τι μπορούμε να κάνουμε βλέποντας το αύριο, ήταν φιλικός, δεν είχε αντίρρηση στη συνάντηση. Ο Ανδρέας δεν έκανε καμία απολύτως κίνηση. Οταν πέθανε ο αδελφός μου ο Τάκης, με πήρε στο τηλέφωνο για να μου πει τα συλλυπητήριά του. Του λέω, Ανδρέα περίμενα το τηλεφώνημά σου, ήμασταν πια σε σχέσεις φυσικά πολύ κακές. Λέω, Ανδρέα περίμενα το τηλέφωνημά σου γιατί ήξερα τον δεσμό σου με τον Τάκη. Ναι, λέει, σε συλλυπούμαι κ.λπ. και τελείωσε εκεί.

Φοβόμουν τον Κόκκινο

- Για τη δίκη, πιστεύατε ποτέ ότι θα μπορούσε να καταλήξει στην καταδίκη του Ανδρέα;

- Αχ! Τον φοβόμουν τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, τον Κόκκινο, πολύ. Και εγώ πολύ πριν από το τέλος της δίκης, την είχα πει την άποψή μου ότι πρέπει ο Ανδρέας να αθωωθεί. Είναι δημόσιο κείμενο αυτό που επικρίθηκε μάλιστα. Φοβόμουν τον Κόκκινο και την εμπάθειά του. Ομολογώ ότι ο Μητσοτάκης δεν έδειξε πουθενά και ποτέ, δεν υπέβαλε την ιδέα ότι θα έπρεπε να εργαστούμε για την καταδίκη του Ανδρέα, ποτέ. Ηταν άψογος μπορώ να πω σε αυτό.

- Με τον Φλωράκη συμφωνούσατε πλήρως εκείνη την εποχή σε αυτό το θέμα;

- Ολοι συμφωνούσαμε. Είχε τεθεί στο συμβούλιο, τότε, του Συνασπισμού το ζήτημα, δεν είχε εκφραστεί διαφορετική γνώμη. Ο Ανδρέας ο Λεντάκης είχε πει ότι μειοψήφησε, κοίταξα όμως τα χαρτιά μου, τα ναι/όχι, και είδα ότι δεν είχε μειοψηφήσει κανένας. Εγώ καταλογίζω στον εαυτό μου λάθος και πολιτικό και προσωπικό, ότι δεν αντιτάχθηκα στην παραπομπή του Ανδρέα, μολονότι ήμουν κοινοβουλευτικός αντιπρόσωπος τότε του Συνασπισμού και ξαναείδα τα κείμενά μου, δεν έχουν τίποτα υπερβολικό ή υβριστικό. Παρ' όλα αυτά, ίσως ήμουν ο μόνος που θα έπρεπε να αντιταχθώ στην παραπομπή του Ανδρέα. Οχι στην υπόθεση κάθαρσης, αλλά στην παραπομπή του Ανδρέα.

Τον αγαπούσα τον Ανδρέα

- Γιατί το λέτε αυτό τώρα;

- Γιατί σκεφτόμουν και πως και για λόγους προσωπικούς είχα κάθε λόγο να αντιταχθώ. Και επειδή δεν είχα καμία ισχυρή ένδειξη ότι αυτά για τα οποία κατηγορούνταν ήταν ακριβή. Δεν είχα ισχυρή ένδειξη. Και αφού δεν είχα ισχυρή ένδειξη, νομίζω ότι θα έπρεπε να πω όχι στην παραπομπή του Ανδρέα.

- Σας είχε βασανίσει αυτό το ερώτημα τότε;

- Με είχε, ναι, με είχε βασανίσει. Εγώ τον Ανδρέα τον αγαπούσα, τον εκτιμούσα, δεν έβλεπα αυτά τα περί κινδύνων που έλεγαν οι άλλοι, αυτά για μένα δεν είχαν σημασία. Εξάλλου και ύστερα από τον Ανδρέα η πορεία μου είναι μια διαρκής πορεία προς τη συνάντηση των δύο χώρων. Εκεί έχω αφιερώσει, ας πούμε, την πολιτική μου σκέψη. Και σήμερα ακόμη, παρά τις εντάσεις και παρά τις ανοησίες που έχει κάνει ο Συνασπισμός -και του καταλογίζω πάρα πολλά- είμαι σταθερά υπέρ της συνάντησης των δύο χώρων.

Πιστεύω ότι ήταν λάθος του Ανδρέα που επηρέασε την πορεία των εσωτερικών μας πραγμάτων. Που δεν κατάλαβε, που δεν θέλησε να καταλάβει ότι ήταν μοναδική ευκαιρία να συναντηθούμε, διότι υπήρχε μια προσωπική εμπιστοσύνη ανάμεσα στα δύο πρόσωπα που ηγούνταν αυτών των προσπαθειών, δεν υπήρχε δυσπιστία, δεν υπήρχε εχθρότητα, συνεπώς θα μπορούσαμε να κάνουμε πάρα, μα πάρα πολλά πράγματα, τα οποία δεν κάναμε και τα οποία εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε σήμερα.

Εχασα τη μάχη και μέσα στο κόμμα μου. Σήμερα είμαι απόβλητος και από το κόμμα μου. Με θεωρούν δεξιό, με θεωρούν ότι τους πάω στην ουρά του ΠΑΣΟΚ, σήμερα φυσικά μου πέφτει πολύ λιγότερος λόγος από ό,τι άλλοτε, αλλά πιστεύω ότι αυτή η ευκαιρία χάθηκε για την Ελλάδα. Θα μπορούσε να γίνει μια πολύ μεγάλη παράταξη, δημοκρατική, που να κυβερνήσει για χρόνια τον τόπο και να τον κυβερνήσει με έμπνευση, όχι μπακάλικα.

«Μού έλειπε πάντα το στοιχείο του ηγέτη»

- Πάντα λέγαμε, και στην εποχή της συμμαχίας, το πώς ο Λεωνίδας έχει μιαν απίστευτη ακτινοβολία που δεν μετριέται σε ψήφους ποτέ αποτελεσματικά. Εσείς το λύσατε ποτέ αυτό το ερώτημα μέσα σας;

- (γελάει) Δεν το έλυσα, όχι. Θεωρώ ότι ήμουν υπερβολικά δημοκρατικός άνθρωπος και δεν θέλησα ποτέ να κάνω χρήση και πολύ περισσότερο κατάχρηση αυτής της δύναμης που μου έδινε η ακτινοβολία μου. Είχα πράγματι μια ακτινοβολία. Δεν είχα όμως το άλλο στοιχείο, το ηγετικό, που χρειαζόταν σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν το είχα, μπορεί να έκανα μεγαλύτερο κακό, δεν ξέρω. Αλλά πάντα ήταν μια έλλειψη αυτή και στις εσωκομματικές συγκρούσεις πάντα προσπαθούσα να βρω τη λύση, της συμφιλιωτικής διεξόδου, αυτό ήταν ίσως κακό, μου έλειψε όμως. Αυτό που είναι απαραίτητο σε έναν ηγετικό χαρακτήρα. Αλλά αν θα μπορούσε η ζωή μου να ήταν διαφορετική, δεν έχω καταλήξει σε ένα τέτοιο συμπέρασμα.

«Λυπάμαι για τον πατέρα μου»

Λυπάμαι γιατί παρέσυρα τον πατέρα μου, δεν τον παρέσυρα, τον οδήγησα με τη ζωή μου σε έναν δρόμο που ήταν παράλληλος με τον δικό μου. Ο πατέρας μου είχε αναμφισβήτητα μεγάλες δυνατότητες να διαπρέψει σαν ένας πολιτικός παράγοντας. Αναμφισβήτητα. Και στα χρόνια της μετάβασης από τη δημοκρατία στη μοναρχία ήταν εφτακάθαρος, ήταν σημαιοφόρος μιας μικρής ομάδας που είχε σχηματιστεί στο Κοινοβούλιο και που υποστήριζε τη δημοκρατία, ύστερα υπέστη όσα υπέστη και τα υπέστη κατά έναν περίεργο τρόπο χωρίς να χρωστάει σε κανέναν. Ο άνθρωπος αυτός πλήρωσε, πήγε στο Μακρονήσι. Υφίσταται όλους τους προπηλακισμούς, να βλέπει τον κίνδυνο να εκτελεστεί το παιδί του. Με εκείνη την περίεργη και κατάπτυστη 5η ολομέλεια του ΚΚΕ, στην οποία διακήρυξε ο Ζαχαριάδης το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Μακεδόνων, ο πατέρας μου διαφωνούσε μέχρι το τελευταίο του κύτταρο. Και του λέγανε, πες μια λέξη εναντίον της μπαρμπα-Μιχάλη και έχεις το παιδί σου εντάξει, και αρνήθηκε. Φίλοι του, όπως ο Στέφανος ο Στεφανόπουλος, του το μήνυσε στη φυλακή. Μιχάλη, ξέρω ότι είσαι αντίθετος με την 5η ολομέλεια. Μια λέξη δικιά σου αρκεί, να βγεις να την καταδικάσεις. Εδειξε σαν άνθρωπος ένα απίστευτο μεγαλείο. Αυτό βέβαια το καταλογίζω στον εαυτό μου.

Αλλά, έτσι ήρθαν τα πράγματα, δεν γινόταν αλλιώς, ήμουν κι εγώ ένα μικρό δείγμα της τραγωδίας που έπληξε αυτό τον τόπο. Αν είχα μεγαλύτερη ωριμότητα, αν αυτό που αργότερα μπόρεσα να κάνω από πιο ηγετικά κλιμάκια, μπορούσα να το κάνω εκείνη την εποχή θα ήταν διαφορετικά ίσως τα πράγματα. Αναφέρθηκες προηγούμενα στους στόχους του Εθνους.

Είμαι περήφανος γι' αυτό το κείμενο. Εγώ το έφτιαξα. Εγινε απόφαση ύστερα κεντρικής επιτροπής. Αμα το ξαναδιαβάσεις σήμερα, η σημερινή κατάσταση έχει την αντανάκλασή της σε εκείνα που γράφτηκαν τότε. Κι εγώ θα προτείνω να το ξαναδιαβάσετε, υπάρχει σαν κείμενο. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει τη ρίζα του εκεί. Συναίνεση, εθνική ομοψυχία, και στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της παιδείας, και της υγείας, και στα θέματα της αναδιοργάνωσης του κράτους, ο νέος ρόλος των δημοσίων υπαλλήλων, όλα αυτά υπάρχουν εκεί μέσα. Διότι ήταν η πείρα όσων ανθρώπων ζήσανε τον αντιδικτατορικό αγώνα.

Η λογική της αντιπαράθεσης

Και επικράτησε η άλλη λογική. Η λογική της κάθετης αντιπαράθεσης του Ανδρέα του Παπανδρέου. Ο Ανδρέας ο Παπανδρέου δεν έβλεπε τίποτε άλλο, παρά την άνοδο στην εξουσία. Και η άνοδος στην εξουσία σήμαινε συνέχιση της διχοτομίας δεξιά-αντιδεξιά. Λυσσαλέο μίσος για να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τον κόσμο μας. Θυμηθείτε τα συνθήματα της πρώτης περιόδου. Απόψε πεθαίνει η δεξιά, φόλα στον σκύλο του ΠΑΣΟΚ. Γυρίσαμε στις παραμονές της 21ης Απριλίου και αυτό από ανθρώπους που ζήσανε τη δικτατορία εξ αποστάσεως. Ο Ανδρέας θριαμβολογούσε από το εξωτερικό, σκεφτόταν να κηρύξει ένοπλο αγώνα, έβλεπε τον εαυτό του στη θέση του Αρη ή του Γκεβάρα, επικεφαλής στρατιών Ελλήνων που θα επιστρατεύονταν πάλι σε έναν εμφύλιο πόλεμο, μπούρδες. Η εξέλιξη πέρασε και πέταξε στο περιθώριο τέτοιες σκέψεις. Κι όμως, το ερώτημα υπάρχει, γιατί αυτή η γραμμή επικράτησε και δεν επικράτησε η δική μας η γραμμή; Σε αυτό δεν έχει απαντήσει η Ιστορία ακόμα. Ισως γιατί αυτός ο λαός θέλει τις αδιαλλαξίες, θέλει τις κάθετες αντιπαραθέσεις. Θέλει το εμείς και εσείς. Και εμείς προτείναμε κάτι άλλο. Προτείναμε για κάθε ζήτημα να υπάρχει σύνθεση. Και όμως, επικράτησε η ακραία άποψη. Δεν μας βγήκε σε καλό η ακραία άποψη. Υστερα από πολλά χρόνια, φτάσαμε να γίνεται ο Κώστας Καραμανλής κήρυκας της συνεννόησης, μπράβο! Χίλιες φορές μπράβο! Και άδικο έχουν εκείνοι που αρνούνται τη συνεννόηση αυτή.

«Εβλεπα αυτούς τους γελοίους ανθρώπους σαν γίγαντες...»

- Κοιτάζοντας έτσι πίσω, τα 50 κάτι χρόνια πολιτικής πορείας, υπάρχει κάτι που λέτε μακάρι να μπορούσα να το ξαναζήσω, να το ξανακάνω, θα το έκανα διαφορετικά;

- Με έχει απασχολήσει το ερώτημα, αλλά δεν έχω βρει απάντηση. Από τη στιγμή που μπήκα μέσα στο αριστερό κίνημα ήμουνα δοσμένος σε αυτό. Δεν ήμουνα με την κριτική διάθεση που απέκτησα εκ των υστέρων, γι' αυτό και τα όσα συζητάμε για νέους κ.τ.λ. τα ακούω βερεσέ. Ενας νέος αν δεν έχει εμπειρίες, δεν τις έχει ζήσει, δεν τις έχει βιώσει για να μπορεί να κάνει τον κριτικό έλεγχο, εύκολα παραδίδεται στους εντυπωσιασμούς. Ηρθε μια στιγμή που μπορούσα να δω πολλά πράγματα από τη συμπεριφορά του Ζαχαριάδη, δεν τα είδα. Και νιώθω μια ευθύνη. Δεν ασκούσα, βέβαια, τότε καμιά απολύτως επιρροή. Ημουν ένα στελεχάκι της βάσης, που δεν μετείχε στις πολιτικές διεργασίες, που δεν είχε την πληροφόρηση, αλλά δεν είχε και το κουράγιο να δει κατάματα τους ανθρώπους, οι οποίοι στα μάτια του παρουσιάζονταν γιγάντιοι. Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Ανθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες.

Σ.σ. Στη συνέντευξη με τον Λ. Κύρκο συμμετείχε και ο καθηγητής και εκλογολόγος Ηλίας Νικολακόπουλος.

Mόλυνση των θαλάσσιων υδάτων


Κάτι που κατά καιρούς, μας προβληματίζει, όταν το θυμόμαστε, (κυρίως τα καλοκαίρια) είναι η μόλυνση των θαλάσσιων υδάτων από τα λύματα, σπιτιών, ξενοδοχείων και επιχειρήσεων (καφέ-μπαρ-εστιατορίων) τα οποία βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον θαλάσσιο χώρο… κυριολεκτικά πάνω στο κύμα… Όλα αυτά τα κτίσματα έχουνε πάρει άδεια (αναμφίβολα βεβαίως, δεν έχουνε πάρει όλα από αυτά), για να χτιστούν με την προϋπόθεση ότι θα διαθέτουν αποχέτευση, βόθρο και βιολογικό καθαρισμό… ωραία ως εδώ… ποια υπηρεσία όμως ελέγχει, εάν όντως φτιάχνουν βόθρο, και δεν ξαμολούν τα λύματα τους στην θάλασσα; Ποια υπηρεσία ελέγχει, τακτικά, όπως θα έπρεπε, εάν υπάρχει σε αυτά βιολογικός καθαρισμός και εάν όντως υπάρχει, τότε εάν λειτουργεί σωστά; Και εάν υπάρχει μια υπηρεσία που τα κάνει όλα αυτά, ποιος μας λέει ότι δεν χρηματίζεται ώστε να παραβλέπει αυτά που γίνονται και αυτά που δεν γίνονται; Γιατί όλοι εμείς που κάνουμε χρόνια ψαροντούφεκο δεν φαντάζεστε πόσες σωλήνες βλέπουμε μέσα στην θάλασσα να προέρχονται από τέτοια κτίσματα…. Και που είναι οι αρμόδια υπηρεσία που ελέγχει τι είναι αυτές οι σωλήνες να μας πουν και εμάς; Τις ελέγχει καμία υπηρεσία; ή για μια φορά ακόμα όλοι κάνουν τα στραβά μάτια, και στον βωμό του χρήματος, θυσιάζουν τον θαλάσσιο πλούτο; Αλήθεια οι μετρήσεις μόλυνσης τον θαλάσσιων υδάτων γιατί ποτέ δεν δημοσιοποιούνται κάπου; Και εάν δημοσιοποιηθούν ποιος μας λέει ότι είναι αξιόπιστες; Αφού αυτές οι ίδιες υπηρεσίες είναι που ελέγχουν τα νερά σε ιδιωτικές παραλίες, με εμφανέστατο πρόβλημα μολυσματικότητας, και τους δίνουν απλόχερα γαλάζιες σημαίες!... Η μόλυνση της θάλασσας από λύματα.. είναι άκρως επικίνδυνη για τον ανθρώπινο οργανισμό, ο οποίος απειλείται, αρχικά από μυκητιάσεις, μέχρι βαριάς μορφής μολύνσεις που εάν εκτεθεί πολύ μπορεί να του στοιχίσουν και την ζωή!...Επίσης δραματική είναι η μείωση ψαριών και πλακτόν στις περιοχές που υπάρχουν τέτοια παραθαλάσσια κτίσματα και αυτό για ακόμα μια φορά μας προδίδει την ψυχρή αλήθεια! Εκείνη την αλήθεια, που μας απειλεί και στο μέλλον θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά… Αφού από τις ανεξέλεγκτες ποσότητες λυμάτων, την θάλασσα ποια, πιστέψτε με, θα την βλέπουμε μόνο με το κιάλι!!! Εφόσον η μόλυνση, θα είναι ασυμμάζευτη, και η μυρωδιά επίσης….Καλά μην αναφερθώ στα μεταλλαγμένα χταπόδια που θα έχουν δημιουργηθεί… Εντάξει, στο συγκεκριμένο οικολογικό πρόβλημα οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να κάνουν ιδιαίτερα πράγματα, το αναίσθητο κράτος μας, είναι το μόνο υπεύθυνο όργανο για όλοι αυτή την κατάσταση.. Η ανοχή, όμως του κόσμου είναι που τροφοδοτεί, αυτή την σκευωρία αδράνειας από τους αρμόδιους… Η σιωπή μας εκλαμβάνεται ως συναίνεση και η εκμετάλλευση νομιμοποιείτο από την απάθεια, έτσι πολύ απλά καμία κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει, και κανένας δεν νοιάζεται.. Ποιος μας ρώτησε εμάς εάν μας αρέσει να κολυμπάμε, ανάμεσα στα λύματα του κυρ- Μήτσου που έχει βίλα στην ακροθαλασσιά; Κανείς! Ποιόν θα ρωτήσουμε εμείς όταν αγανακτισμένοι θα επιστρατεύσουμε μπουλντόζες, για να απονέμουμε δικαιοσύνη, γκρεμίζοντας κάθε απειλητικό κτίσμα, μόνοι μας; ΚΑΝΕΝΑΝ. Μόνο να ξέρετε εσείς εκεί οι γραβατάκιδες, άμα πάρουμε σβάρνα τα κτίσματα…Θα περάσουμε σίγουρα και από εκείνο που λέγετε βουλή (και ας μην έχει θάλασσα δίπλα)!!!

ΟΙ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΑΝ...


Όχι, κανείς μας εδώ στην ανατολική Αττική δεν πρόκειται να γίνει συνδρομητής στην συμβιβασμένη ζωή, που άλλοι αποφάσισαν, για εμάς και μας χαρίζουν απλόχερα, σε κεφάτα χρυσά περιτυλίγματα με ασορτί πλεονεξίες… Τα ΧΥΤΑ (χώρος υγειονομικής ταφής απορυμμάτων) που διέταξαν οι μεγάλοι «άρχοντες» να φέρουν στο σπίτι μας, συγκεκριμένα στην περιοχή Βραγόνι της Κερατέας, είναι η υπογραφή της μελλοντικής θανατικής καταδίκης μας. Είναι ο βιασμός των δικαιωμάτων μας για μια ανθρώπινη, αξιοπρεπείς επιβίωση. Κανείς δεν γίνεται εγγυητής ότι αυτό το μέτρο θα προστατέψει το ήδη επιβαρυμένο δίκτυο ύδρευσης μας, την θάλασσα μας, το λιγοστό δασικό χώρο που μας απέμεινε.. από τα στραγγίδια και τα υγρά των ΧΥΤΑ, τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα για την υγεία μας. Κανείς δεν μας ρωτάει εάν θέλουμε να εισπνέουμε όλα τα θανατηφόρα βιοαέρια των ΧΥΤΑ και να γεμίζουμε τα πνευμόνια μας με αυτά τα δηλητήρια. Κανείς δεν νοιάζεται εάν δεν θέλουμε να γίνουμε συγκάτοικοι με τις οσμές, τα έντομα και τα τρωκτικά των ΧΥΤΑ. Το έγκλημα που θέλουν να κάνουν στην περιοχή μας είναι τραγικό και ανεπανόρθωτο. Θα μας βγάλουν τον καρκίνο και θα γεννάμε μεταλλαγμένα παιδιά!.. Τόσα χρήματα δαπανούν σε μελέτες και κανείς δεν τους έμαθε ότι τα σκουπίδια είναι πηγή ενέργειας, και ότι θα ήταν προτιμότερο να δημιουργούσαν εργοστάσια ανακύκλωσης κ.α. Παλιότερα τίποτε δεν θεωρούνταν απόβλητο. Τα πάντα επαναχρησιμοποιούνταν και κάθε μικροκοινωνία προσάρμοζε ανάλογα της ανάγκες τις τον τρόπο χρησιμοποίησης των σκουπιδιών. Τώρα η πηγές έμπνευσης πήγαν περίπατο, πετάμε εκεί ένα ΧΥΤΑ και ας πάν να φωνάζουν όλοι… Το κράτος πρέπει να πάρει τεχνικά μέτρα, να εκμεταλλευτούν τα σκουπίδια ως πηγή ενέργειας και να διδάξουν στον κόσμο την ανακύκλωση. Δεν πρέπει να συμβάλουν με τα ΧΥΤΑ στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, δεν πρέπει να συμβάλουν στο ξεπάστρεμα του περιβάλλοντος εφόσον λύσεις άλλες υπάρχουν..! Στα μάτια τους, τα σκουπίδια είναι απλώς σκουπίδια, στα δικά μας μάτια, τα σκουπίδια είναι εκείνοι, ενώ τα ΧΥΤΑ είναι η απειλή μας, η αρρώστια έξω από το παράθυρο, ο θάνατος στο κατώφλι… Πάρτε το χαμπάρι: Οι μαριονέτες δραπέτευσαν και κάθε αυθόρμητο ξέσπασμα τους θα είναι μεγαλύτερο από φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αγανακτισμένοι οι πολίτες της ανατολικής αττικής δεν θα αφήσουνε τα ΧΥΤΑ σας, να λασπώσουν την αθωότητα των παιδιών τους.
Και στο πλάι τους, και ο δήμαρχος Κερατέας Σταύρος Ιατρού, και ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Μάκης Βορίδης, δίνουν δυναμικό παρών και συμπαραστέκονται ολόψυχα, στην απόγνωση των πολιτών, δίνοντας φωνή στον λόγο τους. Ο Μάκης Βορίδης δε, είναι ο μοναδικός εκ των βουλευτών όλων των κομμάτων της ανατολικής αττικής, που ανταπεξέρχεται σε όλα τα καλέσματα των πολιτών του. Παράδειγμα γνήσιου πατριώτη, γιατί οι πατριώτες νοιάζονται ειλικρινά για τον τόπο και τους πολίτες τους, δεν μοιράζουν τζάμπα υποσχέσεις και όνειρα, αλλά παλεύουν να πραγματοποιούν τα όνειρα των πολιτών τους… Παλεύουν να κρατάνε τον τόπο τους ζωντανό.
Τα ΧΥΤΑ δεν έχουν θέση στον τόπο μας. Το περιβάλλον μας δεν μπορεί να αντέξει το βάρος τους…!!!

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Ηχήστε οι σάλπιγγες...

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !


Άγγελος Σικελιανός

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΔΥΟ «ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥΣ» ΤΟΥ ΕΛΑΣ!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΑΝΕ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟ ΓΙΑ… ΧΑΦΙΕΔΕΣ

Επειδή οι καλύτερες απαντήσεις –και οι αδιαμφισβήτητες- έρχονται από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, δημοσιεύουμε μια επιστολή- απάντηση στην Παπαρήγα και τον Περισσό που έστειλαν στην εφημερίδα μας δυο πρώην «καπεταναίοι» του… κόκκινου στρατού («Δημκρατικός Στρατός Ελλάδας» και «ΕΛΑΣ»). Διαβάστε με προσοχή την επιστολή:

Αξιότιμε κύριε Χατζηπαρασκευά

Διαβάζουμε την εφημερίδα σας και συμφωνάμε για τις θέσεις για την πατρίδα. Είμαστε δυο παλαίμαχοι της ζωής, παλιοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ και μετά του ΔΣΕ, που περάσαμε από μπαρούτι και φωτιά σε εποχές δύσκολες. Σκληρές εποχές που εμάς μας οδήγησαν στη μια πλευρά και άλλους Έλληνες στην άλλη. Εμείς νομίζαμε πως μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ θα κάνουμε μια λεύτερη Ελλάδα και πήραμε μια πορεία ως το τέλος που μας έφτασε διωγμένους το 1949 στα κλουβιά- «πολιτείες» της Τασκένδης. Εκεί αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι δώσαμε τα νιάτα μας και τον αγώνα μας σε ανθρώπους που δεν άξιζαν δεκάρα. Με την επιστροφή μας στην Ελλάδα, τραβηχτήκαμε πια από το κόμμα και ζούμε ήσυχα, προσμένοντας πριν κλείσουμε τα μάτια μας να δούμε την Ελλάδα πραγματικά ενωμένη και μακάρι να μην ξαναγίνουν ποτέ όλα εκείνα που τραυμάτισαν τη χώρα και έντυσαν στα μαύρα τόσες οικογένειες. Αφορμή για το γράμμα μας είναι κάποιες εκπομπές στην κρατική τηλεόραση που μιλάνε για εκείνες τις σκληρές εποχές και πάνε να ηρωοποιήσουν κάποιους χαφιέδες και φονιάδες. Εμείς ζήσαμε εκείνη την εποχή και τα ξέρουμε από μέσα, με το νι και με το σίγμα. Δεν είναι τυχαίο κύριε Χατζηπαρασκευά, ότι μόνο ο Φλωράκης από όλους τους γραμματέες τους κόμματος κηδεύτηκε με ήσυχο τρόπο, ενώ όλοι οι άλλοι είχαν σταμπαριστεί (και όχι άδικα κάποιοι) για χαφιέδες και πράχτορες. Αλλά και για τον Φλωράκη ακόμα, τα πράγματα λίγο χρόνο μόνο από τον θάνατό του, είναι πολύ σκούρα. Μέσα στα πανεπιστήμια, οι νέοι κουκουέδες τον βρίζουν καθημερινά σαν οπορτουνιστή, επειδή έκανε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ το 1989 και επειδή έστησε τις επιχειρήσεις τύπου «Γερμανού» και «Τυποεκδοτικής» για να παίρνει από το πλάι λεφτά το κόμμα από τη ΝΔ και να κόβει φόρα από το ΠΑΣΟΚ (άμα μάθει ο λαός κύριε Χατζηπαρασκευά με τι μεροκάματα και τι συνθήκες δουλεύει ο κόσμος στην Τυποεκδοτική και τις επιχειρήσεις του ΚΚΕ θα τα χάσει-όταν μάλιστα μαγνητοφωνούν τα πάντα στον Περισσό, τολμάνε και μιλάνε και για τις κάμερες στους δρόμους, ποιοι αυτοί που αμόλαγαν τους χαφιέδες τους στο Βουκουρέστι και στην Τασκένδη και έστελναν κόσμο στο θάνατο). Ακόμα, πολλοί παλιοί σύντροφοι θεωρούν τον Φλωράκη αρχηγό της κλίκας που με τις εντολές του Μπρέζνιεφ το 1937, φάγανε τον παλιό αρχηγό Ν. Ζαχαριάδη στην εξορία του στο παγωμένο Σουργκούτι. Άμα μάλιστα μάθει ο πολύς ο κόσμος πόσο ματοβαμμένος ήταν ο Φλωράκης, που σκότωνε αιχμαλώτους του στρατού και τραυματίες στο νοσοκομείο στο Καρπενήσι όταν μπήκαμε μέσα, θα τον φάει και αυτόν το μαύρο φίδι της λησμονιάς. Ήδη γίνεται μεγάλη κουβέντα για την ροπή του στον κοσμοπολιτισμό και τν κομφορμισμό, αφού είχε συλλογή με πανάκριβα ρούχα και κουστούμια και έκανε προκλητικές διασκεδάσεις, όταν εμείς παγώναμε στα αχούρια, στις «πολιτείες» της Τασκένδης. Εμείς τα ζήσαμε και τους γνωρίσαμε όλους αυτούς και λέμε στον κόσμο μακριά από το ΚΚΕ, μακριά από τους εμπόρους της εργατιάς και των λαϊκών αγώνων. Γνωρίσαμε από κοντά και τον ίδιο τον Ζαχαριάδη. Και νομίζουμε ότι πρέπει να βγάλουμε μερικά πράγματα για αυτόν για να μάθουν κυρίως τα νιάτα, γιατί οι παλιοί σύντροφοι τα ξέρουν αλλά δε θέλουν, όσοι ζούνε ακόμη, να μιλάνε. Κρίμα για την καημένη την εργατιά που πίστεψε τέτοιους ανθρώπους σα τον Ζαχαριάδη. Να σας γράψουμε λίγα μόνο για αυτόν τον αρχι-χαφιέ που τα ξέρουμε από πρώτο χέρι, για να μάθουν τα νέα παιδιά τι σημαίνει ΚΚΕ. Αυτόν δε τον είχε βγάλει κανένα ντόπιο όργανο, είχε έρθει φυτευτός από τον Στάλιν, διορισμένος αρχηγός, αφού είχε δοκιμαστεί σε βρώμικες δουλειές στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί είχε πάει να γλιτώσει αφού τον είχε πιάσει για κλεψές η αστυνομία στην Κωνσταντινούπολη και θα πήγαινε φυλακή. Επειδή ήταν ποινικός και μιλούσε Ελληνικά χρησιμοποιήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των σοβιετικών για βρωμοδουλειές κατά των Ελλήνων του Πόντου, που τους χαφιέδιζε και τους έστελνε στα εκτελεστικά αποσπάσματα και τις εξορίες του Στάλιν. Ο Ζαχαριάδης ήταν ρουφιάνος, μανιακός και αδίστακτος. Έστειλε με σπιουνιές στην εξορία στη Σιβηρία που τελικά πέθανε, τον παλιό γραμματέα του κόμματος τον Χαϊτά για να του φάει την γυναίκα του τη Στέλλα, ενώ τα ίδια σχεδόν έκανε και με τον πατέρα Κολοζώφ. Στην κατοχή έβαλε μπράβους του και σκότωσαν τα μέλη του κόμματος, τον δικηγόρο Κ. Ασημιάδη και τον πρώτο βουλευτή προπολεμικά, τον Μανωλέα. Βέβαια στην κατοχή φαίνεται να ήταν φυλακή στο Νταχάου, αλλά όλοι ήξεραν ότι ήταν χαφιές των Γερμανών εκεί (αφού γύρισε τετράπαχος στην Ελλάδα) και όταν οι άλλοι εκεί πεινούσαν αυτός χαριεντίζονταν με τους γκεσταπίτες. Απόδειξη ότι εκεί μάλιστα κάρφωσε την αγωνίστρια της ΠΕΑΝ, Ιουλία Μπίμπα που ήταν μορφή της αντίστασης και έβαλε τους γερμανούς να την σκοτώσουν. Όλοι ξέρουν και δε λένε τη μεγάλη αλήθεια, ότι επειδή χαφιέδιζαν τα μεγάλα κεφάλια στην κατοχή, οι γερμανοί τους άφηναν να κάνουν εσωτερικά ξεκαθαρίσματα και να σκοτώνουν όποιον ήθελαν (έτσι η ΟΠΛΑ έφαγε με εντολές Ζαχαριάδη τον Ασημιάδη, τον Μανωλέα και πολλούς άλλους πατριώτες). Οι γερμανοί τότε ήξεραν που κοιμόταν ο καθένας και συνεργαζόταν με τα κεφάλια του ΚΚΕ για να σκοτώσουν όλους τους πραγματικούς πατριώτες, γι’ αυτό δεν συνέλαβαν ποτέ κανέναν φονιά της ΟΠΛΑ, ίσα-ίσα τους έδιναν όπλα και πληροφορίες από την Κομαντατούρα. Μετά από χρόνια και μεις μάθαμε άλλωστε ότι τα περισσότερα όπλα το Δεκέμβρη του ’44 μας τα είχαν αφήσει οι γερμανοί. Ότι ο Ζαχαριάδης ήτανε βέβαια πράχτορας το ψιθυρίζανε από τον Μεταξά ακόμα, όταν καθεστώς δεν το δίκασε ποτέ για το φόνο του Γεωργοπαπαδάτου (τον είχε μαχαιρώσει ο ίδιος ο Ζαχαριάδης) και για το ότι δεν είχε πάει ποτέ φαντάρος. Υπήρχε συμφωνία με το Μανιαδάκη, πίνανε μαζί καφέ και παρίστανε ο Ζαχαριάδης το φυλακισμένο αρχηγό για να καρφώσει όλους τους αγωνιστές της 4ης Αυγούστου. Αυτές οι σχέσεις νόμιζε ο Ζαχαριάδης πως θα τον έσωναν μετά από χρόνια, όταν είδε και αποείδε στην παγωμένη Σιβηρία που τον είχαν στείλει οι σοβιετικοί μόλις το πήραν χαμπάρι, και άρχισε να στέλνει γράμματα τόσο στον Γ. Παπανδρέου, όσο και στον ίδιο τον Παπαδόπουλο της 21ης Απριλίου, για να έρθει να δικαστεί στην Ελλάδα, που ακόμα και φυλακή ήταν παράδεισος μπροστά στον πόνο και τα βάσανα της Σιβηρίας. Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος όμως, τον άφησαν να τιμωρηθεί από τους Σοβιετικούς για τα κακά που είχε κάνει στην Ελλάδα. Και το κόλπο συνεχίστηκε με τον Φλωράκη, που ήταν βασικός πρωταγωνιστής του ξεκαθαρίσματος του Ζαχαριάδη, και συνέχισε ο ίδιος τα πρακτοριλίκια και πάει λέγοντας. Και συνεχίζεται η μαύρη ιστορία με την Παπαρήγα και τα επιχειρηματικά τραστ του ΚΚΕ με τις μπίζνες των δισεκατομμυρίων, τα αρχεία με τις προδοσίες στον Περισσό, που άμα μπούνε εισαγγελείς θα τα χάσουνε.

Γράψτε τα αυτά κύριε Χατζηπαρασκευά, γιατί εμείς παλέψαμε για ένα όνειρο, κάναμε λάθος, νομίζαμε θα φέρουμε την λευτεριά, την ισότητα, ένα πραγματικό λαϊκό πολιτισμό και πιστέψαμε ανθρώπους που μας έστυψαν και μας αρρώστησαν τους βάλτους του Ουζμπεκιστάν μετά το 1949, με τις τρομοκρατίες των Φλωράκηδων και των Τσολάκηδων. Αυτά που πιστέψαμε δεν ήταν κόμμα, αλλά μια εταιρία συμφερόντων που ακόμα και τα αφεντικά της ήτανε πράχτορες και χαφιέδες. Εμείς θα φύγουμε από τη ζωή με τα όνειρά μας αδικαίωτα. Τα νέα παιδιά όμως να καταλάβουν την αλήθεια και να αγαπάνε την πατρίδα μας, να δίνουν το είναι τους για αυτή και να μη χαλάνε τα νιάτα τους στα κόμματα και να μην τρώνε παραμύθια για «τιμημένο ΚΚΕ». Να αγαπάει την Ελλάδα η νεολαία και να μένει μακριά από τα παιχνίδια των πολιτικών.

ΔΥΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΣΕ

AΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟΧΟΣ

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Ο Τέρενς Κουίκ και ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ των ψευτοαναρχικών

ΑΝΑΡΧΟΝΑΖΙ

http://www.youtube.com/watch?v=MKdDyo6O4zY


Kατ' αρχάς να δηλώσω ότι δεν τρέφω καμία εκτίμηση για το πρόσωπο του μεγαλοδημοσιογράφου Τέρενς Κουίκ, ουδέ για τον λαλίστατο αρχαιολάτρη-νεοεκλεγέντα βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Άδωνι Γεωργιάδη.
Τα όσα τίθενται όμως στο βίντεο που σας παραπέμπω, είναι εύλογα ερωτήματα που θέτω κι εγώ με τη σειρά μου στους φίλους του φόρουμ.

Παρατηρούμε την τελευταία εβδομάδα στα κανάλια να παρελαύνουν ένα σωρό αγανακτισμένοι πολίτες και δημοσιογράφοι, που καταγγέλλουν την βία των χρυσαυγιτών και την υποστήριξη που έτυχαν από τα ΜΑΤ, στην επίθεσή τους κατά των αναρχικών-αντιεξουσιαστών. Δεν εξετάζω εδώ το κατά πόσο θεμιτό είναι να διαμαρτύρονται οι οπαδοί του "αντιεξουσιαστικού" χώρου, όταν επιχειρούν ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ να απαγορεύσουν σε έναν άλλο πολιτικό χώρο να πραγματοποιήσει μια ανοιχτή εκδήλωση και αντ' αυτού... τις τρώνε. Θα σταθώ στο ότι υπάρχει μια γενικευμένη αγανάκτηση για την υπαρκτή ή μη στήριξη των ΜΑΤ στους χρυσαυγίτες.
Από τα κανάλια δεν περίσσεψαν οι δηλώσεις κατά της φασιστικής βίας, κατά της δράσης (παράνομης ή όχι) των ακροδεξιών-νεοφασιστών-νεοναζιστών κ.ο.κ. Και καλώς υπάρχει αυτή η αγανάκτηση. Σε μία χώρα που έχει ζήσει στο ΠΕΤΣΙ της την ιδεολογία του Φασισμού και του Ναζισμού (από την όψη και από την... κόψη), σε μία χώρα που έχει δώσει το ΑΙΜΑ της για την όποια ελευθερία, που απείλησε πριν από 60 χρόνια η τερατώδης αυτή ιδεολογία, σε μία χώρα ακόμα που οι πολίτες της βίωσαν τόσες διώξεις από την πρόσφατη δικτατορία, είναι ΦΥΣΙΚΟ να προκαλεί ΑΠΕΧΘΕΙΑ η δράση ατόμων με τέτοιες αντιλήψεις.

ΟΜΩΣ ο φασισμός δεν έχει πρόσωπο. Πέρα από τον απροκάλυπτο φασισμό των χρυσαυγιτών (που για όνομα του Θεού, πρόκειται για ένα τσούρμο 20-30-50 καταπιεσμένων μαλακισμένων που έχουν παρασυρθεί από 10 φυρερίσκους ΚΥΠατζήδες της κακιάς ώρας) υπάρχει και ο υφέρπων ΟΡΑΤΟΤΑΤΟΣ φασισμός των ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ της δήθεν "αντιεξουσιαστικής" "αριστεράς" (και τα δύο βάλτε τα σε ΠΟΛΛΑ εισαγωγικά).
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτοαποκαλούνται... αριστεροί και μάλιστα αντιεξουσιαστές κάποιοι εγκληματίες, κουκουλοφόροι ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ που στο όνομα της... αντιμετώπισης του φασισμού χρησιμοποιούν το κατεξοχήν μέσο του φασισμού που είναι η ΩΜΗ ΒΙΑ.

Πιστεύω ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχει μια ιδιόμορφη κατάσταση. Από τη μια καταδικάζεται (και καλώς γίνεται έτσι) η βίαιη δράση μερικών ακροδεξιών κωλόπαιδων (θυμάτων εντέλει των παρενεργειών του καπιταλισμού), από την άλλη όμως θεωρείται ως... φυσιολογική η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΙΑΙΗ ΔΡΑΣΗ των "αναρχικών"... καλόπαιδων. Αυτών που έχουν δικαίωμα, με τη στήριξη μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, 101 "μη" κυβερνητικών οργανώσεων, του 98% των δημοσιοκάφρων και του... εθνικού αρλεκίνου κυρίου (τσου ρε) Λάκη Λαζόπουλου να:
- Καταλαμβάνουν πανεπιστήμια αφήνοντας πίσω τους ένα τοπίο βομβαρδισμένο
- Καίνε βιβλιοπωλεία, σπάνε προθήκες καταστημάτων, καταστρέφουν, λεηλατούν, ισοπεδώνουν
- Στέλνουν στο νοσοκομείο οποιονδήποτε δεν είναι αρεστός στις ανθελληνικές ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ διεστραμμένες αντιλήψεις τους
- Βυσοδομούν κατά πάντων, ακόμη κι αυτής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (βλ. αφίσες κατά Χριστόδουλου)
- Επιτίθενται κατά χωριών, των οποίων οι κάτοικοι κατηγορούνται ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ως σεξιστές και βιαστές
- Τρομοκρατούν: φοιτητές, πρυτάνεις, πολιτικούς κ.ο.κ.
και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Αναρωτιέμαι: η βία έχει χρώμα; Αν όχι, γιατί δεν ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ απ' όλα τα πολιτικά κόμματα, οργανώσεις της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (υποστηρίκτριας κατά τ' άλλα της ελευθερίας του λόγου) και κανάλια η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ, ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΗ επίθεση των ακροαριστερών-ψευτοαναρχικών κουκουλοφόρων ΑΛΗΤΩΝ κατά του βιβλιοπωλείου Γεωργιάδης; (10η κατά σειρά).

Μήπως τελικά σ' αυτή τη χώρα υπάρχει μια ιδιόμορφη ασυλία των ψευτοαναρχικών ΦΑΣΙΣΤΩΝ;
Τι θα γινόταν αν χρυσαυγίτες επιτίθονταν στα γραφεία του ΣΥΝ ή κάποιου αναρχικού στεκιού;
Θα σκούζαν ΝΑΙ ή ΟΧΙ τα ΜΜΕ για ανοχή του κράτους απέναντι στη βία των φασιστοειδών;
ΓΙΑΤΙ δεν γίνεται το ίδιο με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΦΡΙΛΑ και τους ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΥΣ των καθοδηγούμενων και επιδοτούμενων νεοφασιστών αλητών του δήθεν "αντιεξουσιαστικού" χώρου;

Αναμένω τις απόψεις σας. Δεκτές και οι ύβρεις στο πρόσωπό μου από "θιγόμενους" (αν και δεν είναι αυτό το ζητούμενο).

Υ.Γ.: Απαιτείται πρώτα η παρακολούθηση του 10λεπτου βίντεο.


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΤΟΥ ΡΕΣΑΛΤΟ

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

ΑΝΤΙΦΑ - ΤΑ ΝΕΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ;


«Φασίστες, ρατσιστές, σεξιστές, στρατόκαβλοι, εθνικιστές, βιαστές, εθνοχούλιγκαν, Έλληνες… ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ».

Έτσι ξεκινάει το ρυπαρογράφημα που έχει γεμίσει το κέντρο της Αθήνας, υπό μορφή τεράστιων αφισών.
Πρόκειται για ένα κάλεσμα της οργάνωσης-φάντασμα “antifa”, που με το πρόσχημα του «αντιφασιστικού αγώνα», προωθεί κάθε βίαιη, επιθετική ενέργεια κατά πολιτών, οι οποίοι –κατά τη λογική τους- «διολισθαίνουν» σε «ρατσιστικές συμπεριφορές».
Ποιοι είναι οι στόχοι των «μουτζαχεντίν» του «αντιφασισμού»;
Μήπως οι δουλέμποροι;
Οι εργολάβοι;
Οι έμποροι λευκής σαρκός;
Κάθε είδους καπιταλιστής που επωφελείται από τη στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών ως φτηνών εργατικών χεριών;
Μήπως μόνο τα μέλη ακροδεξιών οργανώσεων;
Κανείς από τους παραπάνω!
Στόχος των «αντιφασιστών» είναι ολόκληρη η κοινωνία!
Πάρτε μια γεύση απο την κατάπτυστη αφίσα τους: «4 Σεπτέμβρη 2004. Η νύχτα του ελληνικού ρατσισμού. Η νύχτα που συμπυκνώθηκαν 15 χρόνια βίας και εκμετάλλευσης εναντίον των μεταναστών εργατών. Πολλοί την έχουν ξεχάσει. Εμείς όχι (…). Γιατί οι δρόμοι αυτού του κόσμου μας ανήκουν. Ανήκουν σε όσους και όσες έχουν καταλάβει ότι δεν πρέπει να τον ανέχονται άλλο.Και αυτό δεν το ξεχνάμε ποτέ!».
Σε τι αποσκοπεί αυτό το κάλεσμα;
Μα σε τρομοκράτηση του ντόπιου ελληνικού στοιχείου, το οποίο, όπως φαίνεται από δεκάδες περιστατικά, αρνείται να χάψει δουλοπρεπώς την προπαγάνδα του «πολυπολιτισμικού παραδείσου» και την μετατροπή της χώρας του σε αποικία εισερχομένων τριτοκοσμικών δούλων.
Έτσι, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος!
Με το πρόσχημα της «αντιμετώπισης του ρατσισμού», κάποιοι οργανώνουν νέα πογκρόμ κατά του ελληνικού λαού και κάθε ενός που δεν υποτάσσεται στον εφιάλτη της Νέας Τάξης (από άκρα δεξιά ως άκρα αριστερά).
Η ύπαρξη και η δράση παρακρατικών καθοδηγούμενων συμμοριών πάντα ευνοούσε την κυρίαρχη τάξη, πολύ δε μάλλον όταν αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα υπερατλαντικών κέντρων εξουσίας.
Οι συμμορίες αυτές δεν στρέφονται μόνο ενάντια στους ντόπιους, αλλά εμμέσως και στους αλλοδαπούς –αφού αυτοί στοχοποιούνται από τον απλό λαό ως «συλλήβδην εγκληματίες», ενώ κι εκείνοι είναι θύματα.
Σ αυτή την ανοιχτή επίθεση του Κεφαλαίου και των συμμοριών του ενάντια στα κατώτερα λαϊκά στρώματα (μια και αυτά πρωτίστως πληρώνουν τις συνέπειες του «πολυπολιτισμού»), η κοινωνία οφείλει να αντισταθεί.
Να δημιουργήσει αμυντικές λαϊκές πολιτοφυλακές, οι οποίες θα αντιμετωπίσουν την επιθετική βία των επιδοτούμενων παρακρατικών που στελεχώνουν τα νεοταξικά (αντι; )φασιστικά «Τάγματα Εφόδου».

ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

Αλαβάνος: Ο «αριστερός» Καίσαρας!


Ο Αλαβάνος, ήταν ο μόνος που ιδεολογικά κάλυψε τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές. Με το γνωστό καισαρικό του ύφος, μας είπε, ότι θα συντρίψουμε τους φασίστες.

Δηλαδή, ο Αλαβάνος, συμφωνεί με τους κουκουλοφόρους «αντιεξουσιαστές» που κυνηγάνε όπου βρουν τους «ακροδεξιούς»!!!

Δεν θα περίμενε κανείς από το «λεονταριστή», Αλαβάνο, ο οποίος αποτελεί την πιο απαίσια πολιτική γκριμάτσα του αυτοκρατορικού ισοπεδωτισμού, να αποκαλύψει και να καταγγείλει, όπως έκανε το ΚΚΕ, το σκηνοθετημένο θέατρο που παίζεται από τις μυστικές υπηρεσίες, ανάμεσα στα άκρα: τις σχεδιασμένες συγκρούσεις του πολιτικού υπόκοσμου των ακραίων συμμοριών.

Ο Αλαβάνος, δε μπορεί να τα αποκαλύψει και να τα καταγγείλει όλα αυτά. Ο ίδιος αποτελεί μέρος αυτού του παιχνιδιού, σε άλλη αρένα: στην εκλογική αρένα, με «εχθρό» τον ΛΑΟΣ!!!

Θα περίμενε, όμως κανείς να μας εξηγήσει τι εννοεί «φασιστικό κίνδυνο» και ακόμα να μας διευκρινίσει πώς ονομάζει τις πράξεις των κουκουλοφόρων «αντιεξουσιαστών»:

Τις καταστροφές Πανεπιστημίων, το κάψιμο Εκκλησιών, της Ελληνικής σημαίας, καθώς και το κάψιμο τραπεζών, αυτοκινήτων, καταστημάτων και λοιπών γνωστών βαρβαροτήτων.

ΟΛΕΣ αυτές είναι «επαναστατικές» πρακτικές κατά του συστήματος και των … «φασιστών»;

Οι φασιστικές συμμορίες, σήμερα, δεν έχουν μόνο φαιό χρώμα. Έχουν και το «κόκκινο» των κουκουλοφόρων.

Ο Αλαβάνος σηκώνει, σαν ροζ Φύρερ, την γροθιά του εναντίον ενός κλούβιου αυγού (του παρωχημένου φασισμού του μεσοπολέμου), για να επικαλύψει και αποκρύψει τούτο το ουσιώδες: ότι βρισκόμαστε στα σαγόνια του καρχαρία του σύγχρονου αυτοκρατορικού φασισμού.

Ο Αλαβάνος, σαν το «αριστερό» γρανάζι της Νέας Τάξης, εξαπατά με το να μιλάει για το «αυγό του φιδιού», και να προτρέπει για βανδαλισμούς και εξάπλωση των «ροζ» συμμοριών στο όνομα του αγώνα κατά του «φασισμού».

Φασισμός, κύριε Αλαβάνε είναι και αυτά που πράττεις και διακηρύσσεις, στρώνοντας το έδαφος στην βαρβαρότητα του πλανητικού, ιμπεριαλιστικού ολοκληρωτισμού.

Ο πραγματικός φασισμός σήμερα είναι αυτός που επιβάλλεται από το πλανητικό ολοκληρωτικό κράτος, με τις νέες συμμορίες του:

Τον «αριστερό» υπόκοσμο και τον υπόκοσμο των «ακροδεξιών» υπολειμμάτων!!!

Και όποιος δεν ξεσκεπάζει αυτά τα τρομοκρατικά παιχνίδια των συμμοριών, τους σκηνοθέτες και τους σπόνσορες αυτών των βιαιοτήτων, αυτός αποτελεί γρανάζι του νέου φασισμού…

ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ

Καποτε η γωνια αυτη της γης,που παταμε και λεγεται Ελλαδα ειτανε δοξασμενη κι ευτυχισμενη κι ειχε ενα πολιτισμο που επι 2 1/2 χιλιαδες χρονια συνεχιζει να παραμενει και να θαυμαζεται απ' ολο τον κοσμο.
Κανενας σοφος η' ασοφος δεν μπορει μεχρι σημερα να γραψει
ουτε μια λεξη,αν δεν αναφερθει στα εργα,που αφησαν οι δημιουργοι αυτου του πολιτισμου,που λεγεται αρχαιος
ελληνικος πολιτισμος.
Καποτε,λοιπον,η χωρα μας ειτανε δοξασμενη,μα αργοτερα
την υποδουλωσαν κι εχασε την παλια της αυτη δοξα.
Μα υστερα απο καμποσα χρονια η χωρα μας σηκωθηκε
στο ποδι κι υστερα απο σκληρους αγωνες εναντια στη σκλαβια,παλι λευτερωθηκε.
Στην εποχη της σκλαβιας περασε σκληρα,μαυρα χρονια
και πολλοι ''εξυπνοι'',αναμεσα στους οποιους και καποιος Φαλμεραγιερ,ισχυριστηκαν πως η Ελληνικη φυλη εσβησε και οτι αυτη διασταυρωθηκε με αλλες φυλες,που δεν εχουν τιποτα κοινο με την αρχαια ελληνικη φυλη.Μα οτι και να πουνε δεν εχει καμια αξια.Την ελληνικοτητα μας την αποδειξαμε.Γεγονος ειναι οτο η χωρα μας ξεσηκωθηκε και ξαναγινηκε παλι λευτερη. Αυτο κανεις δεν τοθελε.Ουτε οι ξενοι βασιλιαδες,ουτε οι ντοπιοι κοτζαμπασηδες.Οι ξενοι
δεν το θελανε,γιατι φοβισμενοι απο τη Γαλλικη επανασταση,χτυπουσαν ολες τις εξεγερσεις και δημιουργησαν γι αυτο μεταξυ τους την Ιερη Συμμαχια.
Οι ντοπιοι κοτζαμπασηδες γιατι ταχανε καλα με τους Τουρκους και ξεζουμιζανε τον λαο.

Απο το λογο του Αρη στη Λαμια