ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΔΥΟ «ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥΣ» ΤΟΥ ΕΛΑΣ!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΑΝΕ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟ ΓΙΑ… ΧΑΦΙΕΔΕΣ

Επειδή οι καλύτερες απαντήσεις –και οι αδιαμφισβήτητες- έρχονται από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, δημοσιεύουμε μια επιστολή- απάντηση στην Παπαρήγα και τον Περισσό που έστειλαν στην εφημερίδα μας δυο πρώην «καπεταναίοι» του… κόκκινου στρατού («Δημκρατικός Στρατός Ελλάδας» και «ΕΛΑΣ»). Διαβάστε με προσοχή την επιστολή:

Αξιότιμε κύριε Χατζηπαρασκευά

Διαβάζουμε την εφημερίδα σας και συμφωνάμε για τις θέσεις για την πατρίδα. Είμαστε δυο παλαίμαχοι της ζωής, παλιοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ και μετά του ΔΣΕ, που περάσαμε από μπαρούτι και φωτιά σε εποχές δύσκολες. Σκληρές εποχές που εμάς μας οδήγησαν στη μια πλευρά και άλλους Έλληνες στην άλλη. Εμείς νομίζαμε πως μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ θα κάνουμε μια λεύτερη Ελλάδα και πήραμε μια πορεία ως το τέλος που μας έφτασε διωγμένους το 1949 στα κλουβιά- «πολιτείες» της Τασκένδης. Εκεί αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι δώσαμε τα νιάτα μας και τον αγώνα μας σε ανθρώπους που δεν άξιζαν δεκάρα. Με την επιστροφή μας στην Ελλάδα, τραβηχτήκαμε πια από το κόμμα και ζούμε ήσυχα, προσμένοντας πριν κλείσουμε τα μάτια μας να δούμε την Ελλάδα πραγματικά ενωμένη και μακάρι να μην ξαναγίνουν ποτέ όλα εκείνα που τραυμάτισαν τη χώρα και έντυσαν στα μαύρα τόσες οικογένειες. Αφορμή για το γράμμα μας είναι κάποιες εκπομπές στην κρατική τηλεόραση που μιλάνε για εκείνες τις σκληρές εποχές και πάνε να ηρωοποιήσουν κάποιους χαφιέδες και φονιάδες. Εμείς ζήσαμε εκείνη την εποχή και τα ξέρουμε από μέσα, με το νι και με το σίγμα. Δεν είναι τυχαίο κύριε Χατζηπαρασκευά, ότι μόνο ο Φλωράκης από όλους τους γραμματέες τους κόμματος κηδεύτηκε με ήσυχο τρόπο, ενώ όλοι οι άλλοι είχαν σταμπαριστεί (και όχι άδικα κάποιοι) για χαφιέδες και πράχτορες. Αλλά και για τον Φλωράκη ακόμα, τα πράγματα λίγο χρόνο μόνο από τον θάνατό του, είναι πολύ σκούρα. Μέσα στα πανεπιστήμια, οι νέοι κουκουέδες τον βρίζουν καθημερινά σαν οπορτουνιστή, επειδή έκανε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ το 1989 και επειδή έστησε τις επιχειρήσεις τύπου «Γερμανού» και «Τυποεκδοτικής» για να παίρνει από το πλάι λεφτά το κόμμα από τη ΝΔ και να κόβει φόρα από το ΠΑΣΟΚ (άμα μάθει ο λαός κύριε Χατζηπαρασκευά με τι μεροκάματα και τι συνθήκες δουλεύει ο κόσμος στην Τυποεκδοτική και τις επιχειρήσεις του ΚΚΕ θα τα χάσει-όταν μάλιστα μαγνητοφωνούν τα πάντα στον Περισσό, τολμάνε και μιλάνε και για τις κάμερες στους δρόμους, ποιοι αυτοί που αμόλαγαν τους χαφιέδες τους στο Βουκουρέστι και στην Τασκένδη και έστελναν κόσμο στο θάνατο). Ακόμα, πολλοί παλιοί σύντροφοι θεωρούν τον Φλωράκη αρχηγό της κλίκας που με τις εντολές του Μπρέζνιεφ το 1937, φάγανε τον παλιό αρχηγό Ν. Ζαχαριάδη στην εξορία του στο παγωμένο Σουργκούτι. Άμα μάλιστα μάθει ο πολύς ο κόσμος πόσο ματοβαμμένος ήταν ο Φλωράκης, που σκότωνε αιχμαλώτους του στρατού και τραυματίες στο νοσοκομείο στο Καρπενήσι όταν μπήκαμε μέσα, θα τον φάει και αυτόν το μαύρο φίδι της λησμονιάς. Ήδη γίνεται μεγάλη κουβέντα για την ροπή του στον κοσμοπολιτισμό και τν κομφορμισμό, αφού είχε συλλογή με πανάκριβα ρούχα και κουστούμια και έκανε προκλητικές διασκεδάσεις, όταν εμείς παγώναμε στα αχούρια, στις «πολιτείες» της Τασκένδης. Εμείς τα ζήσαμε και τους γνωρίσαμε όλους αυτούς και λέμε στον κόσμο μακριά από το ΚΚΕ, μακριά από τους εμπόρους της εργατιάς και των λαϊκών αγώνων. Γνωρίσαμε από κοντά και τον ίδιο τον Ζαχαριάδη. Και νομίζουμε ότι πρέπει να βγάλουμε μερικά πράγματα για αυτόν για να μάθουν κυρίως τα νιάτα, γιατί οι παλιοί σύντροφοι τα ξέρουν αλλά δε θέλουν, όσοι ζούνε ακόμη, να μιλάνε. Κρίμα για την καημένη την εργατιά που πίστεψε τέτοιους ανθρώπους σα τον Ζαχαριάδη. Να σας γράψουμε λίγα μόνο για αυτόν τον αρχι-χαφιέ που τα ξέρουμε από πρώτο χέρι, για να μάθουν τα νέα παιδιά τι σημαίνει ΚΚΕ. Αυτόν δε τον είχε βγάλει κανένα ντόπιο όργανο, είχε έρθει φυτευτός από τον Στάλιν, διορισμένος αρχηγός, αφού είχε δοκιμαστεί σε βρώμικες δουλειές στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί είχε πάει να γλιτώσει αφού τον είχε πιάσει για κλεψές η αστυνομία στην Κωνσταντινούπολη και θα πήγαινε φυλακή. Επειδή ήταν ποινικός και μιλούσε Ελληνικά χρησιμοποιήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των σοβιετικών για βρωμοδουλειές κατά των Ελλήνων του Πόντου, που τους χαφιέδιζε και τους έστελνε στα εκτελεστικά αποσπάσματα και τις εξορίες του Στάλιν. Ο Ζαχαριάδης ήταν ρουφιάνος, μανιακός και αδίστακτος. Έστειλε με σπιουνιές στην εξορία στη Σιβηρία που τελικά πέθανε, τον παλιό γραμματέα του κόμματος τον Χαϊτά για να του φάει την γυναίκα του τη Στέλλα, ενώ τα ίδια σχεδόν έκανε και με τον πατέρα Κολοζώφ. Στην κατοχή έβαλε μπράβους του και σκότωσαν τα μέλη του κόμματος, τον δικηγόρο Κ. Ασημιάδη και τον πρώτο βουλευτή προπολεμικά, τον Μανωλέα. Βέβαια στην κατοχή φαίνεται να ήταν φυλακή στο Νταχάου, αλλά όλοι ήξεραν ότι ήταν χαφιές των Γερμανών εκεί (αφού γύρισε τετράπαχος στην Ελλάδα) και όταν οι άλλοι εκεί πεινούσαν αυτός χαριεντίζονταν με τους γκεσταπίτες. Απόδειξη ότι εκεί μάλιστα κάρφωσε την αγωνίστρια της ΠΕΑΝ, Ιουλία Μπίμπα που ήταν μορφή της αντίστασης και έβαλε τους γερμανούς να την σκοτώσουν. Όλοι ξέρουν και δε λένε τη μεγάλη αλήθεια, ότι επειδή χαφιέδιζαν τα μεγάλα κεφάλια στην κατοχή, οι γερμανοί τους άφηναν να κάνουν εσωτερικά ξεκαθαρίσματα και να σκοτώνουν όποιον ήθελαν (έτσι η ΟΠΛΑ έφαγε με εντολές Ζαχαριάδη τον Ασημιάδη, τον Μανωλέα και πολλούς άλλους πατριώτες). Οι γερμανοί τότε ήξεραν που κοιμόταν ο καθένας και συνεργαζόταν με τα κεφάλια του ΚΚΕ για να σκοτώσουν όλους τους πραγματικούς πατριώτες, γι’ αυτό δεν συνέλαβαν ποτέ κανέναν φονιά της ΟΠΛΑ, ίσα-ίσα τους έδιναν όπλα και πληροφορίες από την Κομαντατούρα. Μετά από χρόνια και μεις μάθαμε άλλωστε ότι τα περισσότερα όπλα το Δεκέμβρη του ’44 μας τα είχαν αφήσει οι γερμανοί. Ότι ο Ζαχαριάδης ήτανε βέβαια πράχτορας το ψιθυρίζανε από τον Μεταξά ακόμα, όταν καθεστώς δεν το δίκασε ποτέ για το φόνο του Γεωργοπαπαδάτου (τον είχε μαχαιρώσει ο ίδιος ο Ζαχαριάδης) και για το ότι δεν είχε πάει ποτέ φαντάρος. Υπήρχε συμφωνία με το Μανιαδάκη, πίνανε μαζί καφέ και παρίστανε ο Ζαχαριάδης το φυλακισμένο αρχηγό για να καρφώσει όλους τους αγωνιστές της 4ης Αυγούστου. Αυτές οι σχέσεις νόμιζε ο Ζαχαριάδης πως θα τον έσωναν μετά από χρόνια, όταν είδε και αποείδε στην παγωμένη Σιβηρία που τον είχαν στείλει οι σοβιετικοί μόλις το πήραν χαμπάρι, και άρχισε να στέλνει γράμματα τόσο στον Γ. Παπανδρέου, όσο και στον ίδιο τον Παπαδόπουλο της 21ης Απριλίου, για να έρθει να δικαστεί στην Ελλάδα, που ακόμα και φυλακή ήταν παράδεισος μπροστά στον πόνο και τα βάσανα της Σιβηρίας. Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος όμως, τον άφησαν να τιμωρηθεί από τους Σοβιετικούς για τα κακά που είχε κάνει στην Ελλάδα. Και το κόλπο συνεχίστηκε με τον Φλωράκη, που ήταν βασικός πρωταγωνιστής του ξεκαθαρίσματος του Ζαχαριάδη, και συνέχισε ο ίδιος τα πρακτοριλίκια και πάει λέγοντας. Και συνεχίζεται η μαύρη ιστορία με την Παπαρήγα και τα επιχειρηματικά τραστ του ΚΚΕ με τις μπίζνες των δισεκατομμυρίων, τα αρχεία με τις προδοσίες στον Περισσό, που άμα μπούνε εισαγγελείς θα τα χάσουνε.

Γράψτε τα αυτά κύριε Χατζηπαρασκευά, γιατί εμείς παλέψαμε για ένα όνειρο, κάναμε λάθος, νομίζαμε θα φέρουμε την λευτεριά, την ισότητα, ένα πραγματικό λαϊκό πολιτισμό και πιστέψαμε ανθρώπους που μας έστυψαν και μας αρρώστησαν τους βάλτους του Ουζμπεκιστάν μετά το 1949, με τις τρομοκρατίες των Φλωράκηδων και των Τσολάκηδων. Αυτά που πιστέψαμε δεν ήταν κόμμα, αλλά μια εταιρία συμφερόντων που ακόμα και τα αφεντικά της ήτανε πράχτορες και χαφιέδες. Εμείς θα φύγουμε από τη ζωή με τα όνειρά μας αδικαίωτα. Τα νέα παιδιά όμως να καταλάβουν την αλήθεια και να αγαπάνε την πατρίδα μας, να δίνουν το είναι τους για αυτή και να μη χαλάνε τα νιάτα τους στα κόμματα και να μην τρώνε παραμύθια για «τιμημένο ΚΚΕ». Να αγαπάει την Ελλάδα η νεολαία και να μένει μακριά από τα παιχνίδια των πολιτικών.

ΔΥΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΣΕ

AΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟΧΟΣ