Εδώ και πολλές δεκαετίες τώρα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (κρατική γραφειοκρατία) έχει οδηγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα σε μαρασμό. Σε αυτό συνέβαλε και η ηγεσία του ΚΚΕ (για τον ΣΥΝ δεν μιλάμε, είναι πλήρως ενσωματωμένος στο κράτος) με την πολιτική του κομματικού συνδικαλισμού, μια λογική που διαιρεί και ευνοεί την υποταγή του κινήματος στον κρατικό συνδικαλισμό και πιο συγκεκριμένα στην υποταγή του στο συνδικαλισμό» του «εκσυγχρονιστικού» παρακράτους. Η θλιβερή εικόνα αυτού του πασοκικού παρακράτους στη χθεσινή εκδήλωση της πρωτομαγιάς απλώς αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου του κρατικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Και μόνο να βλέπεις, στη φιέστα στο Πεδίον του Άρεως, να κατεβαίνουν με κόκκινα γαρίφαλα οι «εκσυγχρονιστές» πολιτικοί απατεώνες οι οποίοι επί είκοσι χρόνια διέλυσαν την εργατική τάξη και επέβαλλαν τον κρατικό συνδικαλισμό, αυτό και μόνο σημειολογικά δείχνει ότι τα εργατικά συνδικάτα έχουν πεθάνει, πλήρως υποταγμένα σε έναν κρατικό, παρακρατικό και κομματικό μηχανισμό. Ήταν αρκετό, λοιπόν, για να διαλυθεί αυτή η «συνδικαλιστική φιέστα» με δύο κροτίδες και λίγες ντομάτες ή κλούβια αυγά των «μπαχαλάκηδων»!!! Και όλη η υποκρισία της κρατικής, αλλά και «αριστερής» κομματικής γραφειοκρατίας συνίσταται σε τούτο: Ωρύονται για την ανεργία, για τους μισθούς πείνας και το Ασφαλιστικό και δεν θίγουν στο ελάχιστο την καθεστωτική, κεφαλαιοκρατική πολιτική των «ανοικτών συνόρων» και της εισβολής εκατομμυρίων αλλοδαπών. Και αποτελεί παράκρουση οπορτουνισμού και υποκρισίας να ωρύεσαι για τα μεγάλα εργατικά αιτήματα, όταν ο ίδιος συμβάλλεις στον παροπλισμό και τη διάλυση της εργατικής τάξης.Όταν ο ίδιος σφυρηλατείς το εργαλείο όλων των σημερινών δεινών της εργατικής τάξης: Την κεφαλαιοκρατική εισαγωγή εκατομμυρίων σύγχρονων αλλοδαπών δούλων. Για ποιο εργατικό κίνημα μπορεί να μιλάμε όταν η πρωτοπορία της ελληνικής εργατικής τάξης έχει αντικατασταθεί από αλλοδαπούς δουλοπαροίκους και τα συνδικάτα έχουν νεκρωθεί από την αιμορραγία της εργατικής πρωτοπορίας; Για ποια ανεργία μπορεί να μιλάμε όταν οι στρατιές των ξένων έχουν αλλάξει ολοκληρωτικά τις σχέσεις αγοράς εργασίας και διογκώσει την ανεργία σε ύψη δυσθεόρατα; Τέλος για ποια αύξηση μισθών μπορεί να αγωνιστούμε ή για το Ασφαλιστικό, όταν η αγορά εργασίας έχει αλωθεί με τα στίφη των ξένων και ανασφάλιστων; Ποιος κοροϊδεύει ποιόν;
ΑΠΟ ΤΟ:ΡΕΣΑΛΤΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου